Prevodi za „dusił“ v slovarju nemško » poljski

du̱seln GLAG. nepreh. glag. pog.

duseln

drzemać

du̱slig PRID.

duslig → duselig

glej tudi duselig

du̱selig PRID. pog.

duselig (benommen)

upojony

duselig (benommen)

oszołomiony

duselig (schlaftrunken)

ospały

Du̱sel <‑s, brez mn. > [ˈduːzəl] SAM. m. spol pog.

1. Dusel (Glück):

Dusel

fart m. spol

Dusel

szczęście sr. spol

Dusel

fuks m. spol pog.

Dusel haben

mieć szczęście [lub farta] [lub fuksa]

so ein Dusel!

co za szczęście [lub fart [lub fuks] ] !

2. Dusel REG (Schwindelgefühl):

Dusel

oszołomienie sr. spol

Dusel

zawrót m. spol głowy

3. Dusel REG (angetrunken):

im Dusel sein

być odurzonym