Prevodi za „kompetentną“ v slovarju nemško » poljski

I . kompetẹnt [kɔmpe​ˈtɛnt] PRID.

1. kompetent a. PRAVO (zuständig):

kompetent Sachbearbeiter, Richter

kompetentny

kompetent Urteil

miarodajny

die kompetente Stelle

właściwa jednostka ž. spol

welches Gericht ist für solche Fälle kompetent?

który sąd m. spol jest właściwy rzeczowo?

2. kompetent LINGV.:

kompetenter Sprecher

rodzimy użytkownik m. spol języka

II . kompetẹnt [kɔmpe​ˈtɛnt] PRISL.

kompetent informieren:

kompetent

kompetentnie

Kompetẹnz <‑, ‑en> [kɔmpe​ˈtɛnts] SAM. ž. spol

Kompetenz

kompetencja ž. spol

Kompetenz PRAVO

właściwość ž. spol

seine Kompetenzen überschreiten

przekraczać [dov. obl. przekroczyć] swoje kompetencje

das liegt nicht in meiner Kompetenz

to wykracza poza moje kompetencje

jds Kompetenz bestreiten

kwestionować [dov. obl. za‑] czyjeś kompetencje

jds Kompetenz anzweifeln

powątpiewać w czyjeś kompetencje

außerhalb jds Kompetenzen

poza czyimiś kompetencjami

Kompetenz delegieren PRAVO

delegować kompetencję

ungeschriebene Kompetenz des Organs PRAVO

niepisana kompetencja organu

kompetiti̱v PRID.

1. kompetitiv (zuständig):

kompetitiv

kompetentny

2. kompetitiv alt (konkurrierend):

kompetitiv

konkurencyjny

I . ịnkompetent [ˈɪnkɔmpetɛnt, ---​ˈ-] PRID. a. PRAVO

inkompetent Mitarbeiter, Gericht

niekompetentny

II . ịnkompetent [ˈɪnkɔmpetɛnt, ---​ˈ-] PRISL.

inkompetent leiten:

inkompetent

niekompetentnie