Prevodi za „verlangender“ v slovarju nemško » poljski

verlạngend PRID.

1. verlangend (fordernd):

verlangend

żądając

2. verlangend (sehnsüchtig):

verlangend

pragnąc

I . verlạngen* [fɛɐ̯​ˈlaŋən] GLAG. preh. glag.

1. verlangen (fordern, erwarten):

etw verlangen Geld

żądać [dov. obl. za‑] czegoś

etw verlangen Bestrafung

domagać się czegoś

etw verlangen Fleiß

wymagać czegoś

etw von jdm verlangen

wymagać czegoś od kogoś

ich verlange von dir, dass du ...

wymagam od ciebie, żebyś...

wie viel verlangst du für den Wagen?

ile [pieniędzy] chcesz za ten samochód?

das ist ein bisschen zu viel verlangt!

tego już trochę za wiele!

2. verlangen (sehen wollen, haben wollen):

etw verlangen Ausweis, Rechnung

żądać [dov. obl. za‑] czegoś

3. verlangen (zu sprechen wünschen):

Sie werden am Telefon verlangt

jest pan proszony/pani proszona do telefonu

4. verlangen (erfordern):

Mut verlangen

wymagać odwagi

II . verlạngen* [fɛɐ̯​ˈlaŋən] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

nach jdm/etw verlangen

pragnąć kogoś/czegoś

er verlangt nach dir

on pragnie się z tobą widzieć

die Kranke verlangt nach einem Arzt/nach einem Glas Wasser

chora pragnie [lub chce] widzieć się z lekarzem/szklanki wody

Verlạngen <‑s, ‑> SAM. sr. spol ur. jez.

1. Verlangen:

Verlangen (Wunsch)

pragnienie sr. spol

Verlangen (Bedürfnis)

potrzeba ž. spol

ich habe kein Verlangen danach

nie mam takiej potrzeby

2. Verlangen (Forderung):

Verlangen

żądanie sr. spol

die Koffer sind auf Verlangen zu öffnen

walizki należy otworzyć na żądanie