Prevodi za „gonić“ v slovarju poljsko » angleški

I . gonić GLAG. preh. glag.

1. gonić (ścigać):

gonić zbiega, złodzieja

to chase

2. gonić (pędzić):

gonić

to chase

goniliśmy co tchu

we chased as fast as our legs would carry us

3. gonić (poganiać):

gonić gęsi, konia

to hurry up

gonić kogoś do czegoś fig. człowieka

to goad sb to sth

gonić kogoś do czegoś fig. człowieka

to make sb get down to sth

4. gonić fig. (usilnie dążyć):

gonić za czymś (pieniędzmi, rozgłosem)

to chase after sth

II . gonić gonić się GLAG. povr. glag.

gonić się

to race

Primeri uporabe besede gonić

gonić kogoś do czegoś fig. człowieka

to goad sb to sth

gonić resztkami sił

to be on one's last legs

gonić za czymś (pieniędzmi, rozgłosem)

to chase after sth

gonić w piętkę pog.

to act unreasonably

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Tam też napotyka na dziwnie zachowującego się duchownego, a chwilę później mężczyzna jest już ścigany przez ludzi, którzy gonią go niczym zwierzynę łowną.

pl.wikipedia.org

Kiedyś gonił złodzieja i przypadkiem potraktował sam siebie paralizatorem.

pl.wikipedia.org

Zoodioctes: gr. ζωον zōon „zwierzę”; διωκτης diōktēs „prześladowca”, od διωκω diōkō „gonić, ścigać”.

pl.wikipedia.org

Najady i trytony gonią się wzajemnie, by w końcu oddać się nieokiełznanemu tańcowi w strumieniach wody.

pl.wikipedia.org

Pośpiesznie wychodzi z pojazdu, zaczyna nawoływać i gonić kobietę, lecz wkrótce doznaje gwałtownego ataku serca i umiera na ulicy.

pl.wikipedia.org

Albelda, widząc, że stwór omdlał, rozkuł łańcuch, po czym pozornie martwa dziewczyna nagle przebudziła się i zaczęła gonić go przez mieszkanie.

pl.wikipedia.org

Gonili ją, lecz nie mogli dognać, ona zaś w trwodze wyrzucała rzeczy, czego jednak nie spostrzegli.

pl.wikipedia.org

Profesor odzyskuje pamięć i goni kapitana po pokoju, domagając się przeprosin.

pl.wikipedia.org

W pewnych sytuacjach szyk decyduje o znaczeniu również w języku polskim: psy gonią koty vs. koty gonią psy.

pl.wikipedia.org

Odzywa się w ten sposób, gdy goni innego osobnika celem przepędzenia go, nawołuje, obwieszcza terytorium lub zlatuje w ukrycie, uciekając przed drapieżnikiem.

pl.wikipedia.org