Prevodi za „asertywny“ v slovarju poljsko » nemški

asertywny [asertɨvnɨ] PRID. PSIH.

asertywny

durchsetzungsfähig

człowiek asertywny

durchsetzungsfähiger Mensch m. spol

uczyć się asertywnej postawy

Durchsetzungsvermögen lernen

Primeri uporabe besede asertywny

człowiek asertywny

durchsetzungsfähiger Mensch m. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Trening asertywności – uczenie zachowań asertywnych, przeprowadzane zarówno indywidualnie jak i w grupie.

pl.wikipedia.org

Stwierdzono też, że mężczyźni są bardziej asertywni, mają niższy poziom neurotyczności, chętniej dominują i są mniej ugodowi.

pl.wikipedia.org

Z kolei asertywno-zdobywcze techniki autoprezentacji są zachowaniami ukierunkowanymi na zbudowanie, uzyskanie i utrwalenie nowej tożsamości swojej osoby.

pl.wikipedia.org

Technika ta jest stosowana w sytuacjach, w których, mimo spełnienia wszelkich warunków asertywnej odmowy, nie jest ona jednak usłyszana, nie dociera do rozmówcy.

pl.wikipedia.org

Osoba asertywna posiada umiejętność określania własnych oczekiwań i uczenia innych, jak chce być traktowana.

pl.wikipedia.org

Człowiek asertywny swobodnie ujawnia innym siebie, wyraża otwarcie swoje myśli, uczucia, pragnienia.

pl.wikipedia.org

Konkurencja – osoby asertywne skoncentrowane na sobie nie współpracują.

pl.wikipedia.org

Zachowanie asertywne oznacza korzystanie z osobistych praw bez naruszania praw innych.

pl.wikipedia.org

Stosując tę technikę odmawiający trzyma się więc prawdziwego, stanowczego wariantu asertywnego, nie zmieniając go pod żadnym pozorem, powtarzając go tyle razy ile będzie trzeba.

pl.wikipedia.org

Duże poparcie dla partii wzmocniło ich pozycję i zmieniło nastawienie względem sanacji na bardziej asertywne.

pl.wikipedia.org