Prevodi za „czeladnik“ v slovarju poljsko » nemški

czeladnik <rod. ‑a, mn. ‑icy> [tʃeladɲik] SAM. m. spol

czeladnik

[Handwerks]geselle(-gesellin) m. spol (ž. spol)

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Dolne miasto – w tej części miasta znajdują się domy czeladników, plac targowy, plac wisielców, karczma, tawerna i koszary straży miejskiej.

pl.wikipedia.org

Trzy lata później zdobył tytuł czeladnika krawiectwa męskiego.

pl.wikipedia.org

Prowadził wśród czeladników agitację patriotyczną i demokratyczną, występując otwarcie jako proletariusz.

pl.wikipedia.org

Zakładał wieczorowe szkoły dla rzemieślników i czeladników oraz groszowe kasy oszczędnościowe ubogich.

pl.wikipedia.org

W 1937 uzyskała w drodze wyjątku zezwolenie (z pominięciem stopni ucznia i czeladnika) na przystąpienie do egzaminu mistrzowskiego.

pl.wikipedia.org

U pierwszego majstra, który miał mu zapewnić wikt i opierunek, źle mu się wiodło; czeladnicy mu dokuczali i bili, a szef karmił odpadami.

pl.wikipedia.org

W wieku 17 lat otrzymał dyplom czeladnika ślusarskiego.

pl.wikipedia.org

W młodości pracował jako czeladnik szewski, subiekt, kamieniarz i nauczyciel w szkole elementarnej.

pl.wikipedia.org

Chłopi pańszczyźniani wykorzystywali do odrabiania pańszczyzny folwarcznej najemnych czeladników.

pl.wikipedia.org

Przez kilka lat pracował w aptece, lecz wkrótce zaczął kształcić się na złotnika w warsztacie swego dziadka ze strony matki, gdzie wyzwolił się na czeladnika.

pl.wikipedia.org