Prevodi za „głucha“ v slovarju poljsko » nemški

głucha [gwuxa] SAM. ž. spol

głucha → głuchy

glej tudi głuchy , głuchy

głuchy² (-cha) <rod. ‑chego, mn. głusi> [gwuxɨ] SAM. m. spol (ž. spol) prid. sklan. obl. (człowiek dotknięty głuchotą)

głuchy (-cha)

Taube(r) mf

głuchy (-cha)

Gehörlose(r) mf

głuchy¹ [gwuxɨ] PRID.

1. głuchy człowiek:

głuchy (niesłyszący)

taub

(obojętny) głuchy na coś fig.

taub gegen etw

głuchy jak pień

stocktaub

2. głuchy:

głuchy (przytłumiony) dźwięk

gedämpft

głuchy (przytłumiony) dźwięk

dumpf

głuchy (niewypowiedziany) ból, rozpacz

tief

głuchy (niewypowiedziany) ból, rozpacz

dumpf

3. głuchy fig.:

głuchy (wyraźny) cisza, milczenie

tief

głuchy (wyraźny) cisza, milczenie

dumpf

głuchy (o małym natężeniu ruchu) ulice

öde

głuchy (o małym natężeniu ruchu) ulice

einsam

głuchy (bardzo oddalony) prowincja, puszcza, wieś

tief

głuchy (bardzo oddalony) prowincja, puszcza, wieś

öde

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

W efekcie doszło do zrodzenia techniki synestezji, polegającej na przypisywaniu cech np. wrażeniu wzrokowemu, wrażeń słuchowych (np. „głucha pustka” – wrażenie wzrokowe nacechowane „słuchowo”).

pl.wikipedia.org

Do zwyczajowych nazw szczeci należą między innymi: szczeć głucha, szczotka, szczotki, ogrodna szczotka, grępla, drapacz.

pl.wikipedia.org

Była głucha od dzieciństwa z powodu przebytej szkarlatyny.

pl.wikipedia.org