Prevodi za „karanej“ v slovarju poljsko » nemški

karate [karate] SAM. sr. spol nesprem. ŠPORT

karate

Karate sr. spol

klub karate

Karateverein m. spol

karnet <rod. ‑u, mn. ‑y> [karnet] SAM. m. spol

1. karnet (bilet wstępu):

karnet

Abonnement sr. spol

karnet

Dauerkarte ž. spol

karnet

Jahreskarte ž. spol

karnet na festiwal

Festivalpass m. spol

2. karnet:

karnet (bilet na przejazd: miesięczny)

Monatskarte ž. spol

karnet (roczny)

Jahreskarte ž. spol

3. karnet ZGOD. (damski notesik):

karnet

Tanzkarte ž. spol

karakan <rod. ‑a, mn. ‑y> [karakan] SAM. m. spol slabš. pog. (ktoś niski)

karakan

Winzling m. spol pog.

karakan

halbe Portion ž. spol pog.

karawan <rod. ‑u, mn. ‑y> [karavan] SAM. m. spol

karawan

Leichenwagen m. spol

karat <rod. ‑a, mn. ‑y> [karat] SAM. m. spol

karat

Karat sr. spol

dziesięć karatów złota

zehn Karat Gold

karać <karze; pret. karz; dov. obl. u‑> [karatɕ] GLAG. preh. glag.

karać kogoś za coś

jdn für etw bestrafen

karać kogoś grzywną/śmiercią/więzieniem

jdn zu einem Bußgeld/zum Tode/zu einer Freiheitsstrafe verurteilen

karać kogoś mandatem

jdm einen Strafzettel geben

niekarany

nicht vorbestraft

nie był jeszcze karany

er ist nicht vorbestraft [o. hat keine Vorstrafen]

karaś <rod. ‑asia, mn. ‑asie> [karaɕ] SAM. m. spol ZOOL.

karaś

Karausche ž. spol

karafka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [karafka] SAM. ž. spol

karafka

Karaffe ž. spol

kryształowa karafka [lub karafka z kryształu]

Kristallkaraffe ž. spol

karakal <rod. ‑a, mn. ‑e> [karakal] SAM. m. spol ZOOL.

karakal

Karakal m. spol

karakal

Wüstenluchs m. spol

karabin <rod. ‑a [lub ‑u], mn. ‑y> [karabin] SAM. m. spol

karabin

Gewehr sr. spol

karabin maszynowy

Maschinengewehr sr. spol

karaita <rod. ‑ty, mn. ‑ici> [karaita] SAM. m. spol sklan. jak f w lp REL.

karaita

Karäer m. spol

karaita

Karait m. spol

karaici

die Karaim mn.

karaizm <rod. ‑u, loc ‑zmie, brez mn. > [karaism] SAM. m. spol

karaizm REL. → karaimizm

glej tudi karaimizm

karaimizm <rod. ‑u, loc ‑zmie, brez mn. > [karaimism] SAM. m. spol REL.

karaimizm

Karaimismus m. spol

karaimizm

karaimischer Glaube m. spol

karakol <rod. ‑a, brez mn. > [karakol] SAM. m. spol

karakol ZGOD., VOJ.

Caracolla ž. spol

karakuł <rod. ‑a, mn. ‑y> [karakuw] SAM. m. spol ZOOL.

karakuł (owca)

Karakulschaf sr. spol

karalny [karalnɨ] PRID.

karalny (czyn)

strafbar

karalny (osoba)

haftbar

czyn karalny

strafbare Handlung ž. spol

czyn karalny

Straftat ž. spol

karaoke [karaoke] SAM. sr. spol nesprem.

karaoke

Karaoke sr. spol

urządzić karaoke

einen Karaokeabend veranstalten

kardan <rod. ‑a, mn. ‑y> [kardan] SAM. m. spol TEH.

kardan

Kardangelenk sr. spol

karneol <rod. ‑u, mn. ‑e> [karneol] SAM. m. spol

karneol

Karneol m. spol

naszyjnik z karneolu

Karneolkette ž. spol

kares <rod. ‑u, mn. ‑y> [kares] SAM. m. spol nav. v mn. przest

kares (przymilanie się):

kares

Karesse ž. spol przest

fraza:

nie ma karesu bez interesu preg.

selbstlose Liebe gibt es nicht

I . karny [karnɨ] PRID.

1. karny (związany z karą):

karny prawo, mandat, kolonia

Straf-

karny odpowiedzialność

strafrechtlich

kodeks karny

Strafgesetzbuch sr. spol

znać dobrze kodeks karny

ein Strafrechtsexperte m. spol sein

2. karny (zdyscyplinowany):

karny żołnierz

diszipliniert

karny żołnierz

gehorsam

karny pies

folgsam

3. karny ŠPORT:

karny

Straf-

pole karne

Strafraum m. spol

punkt karny

Elfmeterpunkt m. spol

rzut karny

Strafstoß m. spol

rzut karny

Elfmeter m. spol

wykorzystać rzut karny

einen Strafstoß [o. Elfmeter] verwandeln

II . karny <rod. ‑nego, mn. ‑ne> [karnɨ] SAM. m. spol prid. sklan. obl. ŠPORT

karny

Strafstoß m. spol

karny

Elfmeter m. spol