Prevodi za „koniunktiwus“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

koniunktiwus [koɲuŋktivus] SAM. m. spol

koniunktiwus → coniunctivus

glej tudi coniunctivus

coniunctivus <rod. ‑vu, mn. ‑vy> [koɲuŋktivus] SAM. m. spol LINGV.

1. coniunctivus brez mn. (tryb przypuszczający):

coniunctivus

Konjunktiv m. spol

2. coniunctivus (czasownik w trybie przypuszczającym):

coniunctivus

Konjunktiv sr. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

W zdaniach prostych oznacza czynność nierzeczywistą; od formy koniunktiwu zależy relacja między mówiącym a czynnością.

pl.wikipedia.org

Jest reliktem istniejącego w starszych formach języka koniunktiwu.

pl.wikipedia.org

Formy te pochodzą od dawnego koniunktiwu.

pl.wikipedia.org

Ewentualnym przeczeniem dla czasownika w koniunktiwie jest non.

pl.wikipedia.org

Istnieją cztery główne formy koniunktiwu: czasu teraźniejszego, czasu przeszłego niedokonanego, czasu przeszłego dokonanego i czasu zaprzeszłego.

pl.wikipedia.org

Ewentualnym zaprzeczeniem czasownika w koniunktiwie jest non.

pl.wikipedia.org

W powyższym zdaniu czasownik attulissent, który normalnie przyjąłby formę attullerant, upodobnił się do czasownika essent, który formę koniunktiwu przyjął z powodu mowy zależnej.

pl.wikipedia.org