Prevodi za „konkubent“ v slovarju poljsko » nemški

konkubent(a) <rod. ‑a, mn. ‑nci> [koŋkubent] SAM. m. spol, konkubin [koŋkubin] SAM. m. spol(ž. spol) <rod. ‑a, mn. ‑i> PRAVO

konkubent(a)

Lebensgefährte(Lebensgefährtin) m. spol (ž. spol)

konkubent(a)

Lebenspartner(in) m. spol (ž. spol)

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Konkubenci jedynie są dla siebie osobami najbliższymi w rozumieniu prawa karnego, co rodzi pewne skutki w postępowaniu karnym (np. możliwość odmowy zeznań wobec konkubenta).

pl.wikipedia.org

Virginia opuściła konkubenta w 1952.

pl.wikipedia.org

Również na szczeblu federalnym legalne są konkubinaty dające konkubentom jedynie kilka podstawowych praw (prawa związane ze służbą w wojsku czy policji, prawa pracownicze, prawo imigracyjne itd.).

pl.wikipedia.org

Jego matka jest alkoholiczką, żyje z konkubentem.

pl.wikipedia.org

Niewątpliwie do osób pozostających z notariuszem w bliskim stosunku należy zaliczyć konkubenta czy konkubinę, a także osobę nie przysposobionego wychowanka czy wychowanicy.

pl.wikipedia.org

Kobietę w takiej parze nazywa się konkubiną, mężczyznę zaś konkubinem lub konkubentem.

pl.wikipedia.org

Ta jednak stale zmienia konkubentów uciekając od miłości, która czeka u progu jej drzwi.

pl.wikipedia.org

W razie sporów majątkowych rozstający się konkubenci mogą dochodzić swoich praw na normalnej drodze cywilnoprawnej w oparciu o podpisane przez siebie wcześniej oświadczenie.

pl.wikipedia.org

Prywatnie kolekcjonuje dzieła sztuki chińskiej i jest bezdzietna z wyboru, żyjąc z konkubentem w luksusowej rezydencji podpekińskiej.

pl.wikipedia.org

Nowa definicja daje konkubentom kilka praw np. dziedziczenie.

pl.wikipedia.org