Prevodi za „kontestator“ v slovarju poljsko » nemški

kontestator(ka) <rod. ‑a, mn. ‑orzy> [kontestator] SAM. m. spol(ž. spol) ur. jez.

kontestator(ka)

Gegner(in) m. spol (ž. spol)

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Kontestacja jest zaprzeczeniem i potwierdzeniem wartości, w imieniu których kontestator podważa rzeczywistość zastaną.

pl.wikipedia.org

Anselin określił grupę kontestatorów jako „bandę laickich sekciarzy”.

pl.wikipedia.org

Wiśniewski był kontestatorem rzeczywistości zarówno artystycznej, społecznej, jak i politycznej.

pl.wikipedia.org

Formy działania stosowane przez kontestatorów ekonomicznych to: strajk, sabotaż, bojkot.

pl.wikipedia.org

W latach późniejszych nie angażował się w twórczość polityczną, uchodził za biernego kontestatora ustroju.

pl.wikipedia.org

Ta różnorodność postaw powoduje, że kontestatorami mogą być zarówno politycy, prorocy, mistycy, rewolucjoniści, jak i zbrodniarze, maniacy, outsiderzy.

pl.wikipedia.org

Autor jest kontestatorem tych zjawisk.

pl.wikipedia.org

Znalazł się w kręgu studenckiej grupy kontestatorów nazywanych „komandosami”.

pl.wikipedia.org

Kontestatorami nazywa się odstępców, członków sekt, kacerzy (od montanistów, arian, manichejczyków, waldensów, katarów, husytów do mennonitów), purytanów, kwakrów, mormonów, shakerysów i amiszów.

pl.wikipedia.org

Jego wartości doceniono później, a reżyser zyskał miano przywódcy grupy kontestatorów.

pl.wikipedia.org