Prevodi za „paramagnetyzm“ v slovarju poljsko » nemški

paramagnetyzm <rod. ‑u, loc ‑zmie, brez mn. > [paramagnetɨsm] SAM. m. spol FIZ.

paramagnetyzm

Paramagnetismus m. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Teoretyczne wykazanie temperaturowo niezależnego paramagnetyzmu niektórych stanów wzbudzonych cząsteczki wodoru i wyjaśnienie tego efektu.

pl.wikipedia.org

W 1845 r. stwierdził, że diamagnetyzm jest powszechną właściwością materii, odkryty zaś przez niego paramagnetyzm – właściwością szczególną niektórych jej rodzajów.

pl.wikipedia.org

Paramagnetyzm – zjawisko magnesowania się makroskopowego ciała w zewnętrznym polu magnetycznym w kierunku zgodnym z kierunkiem pola zewnętrznego.

pl.wikipedia.org

Silny paramagnetyzm tlenu wskazuje, że jego dwuatomowe cząsteczki mają moment magnetyczny, w stanie stałym substancja taka może zmieniać się z paramagnetyka na ferromagnetyk, ale tlen nie ulega tej przemianie.

pl.wikipedia.org

Zjawisko odwrotne do diamagnetyzmu to paramagnetyzm.

pl.wikipedia.org

Diamagnetyzm występuje we wszystkich substancjach, ale zwykle jest maskowany przez silniejszy paramagnetyzm.

pl.wikipedia.org

Przyczyną paramagnetyzmu jest porządkowanie się spinów elektronów ciała zgodnie z liniami zewnętrznego pola magnetycznego, uporządkowaniu przeciwdziałają drgania cieplne cząsteczek.

pl.wikipedia.org

Co więcej, każdy pierwiastek chemiczny wykazuje jeden z czterech podstawowych typów magnetyzmu: diamagnetyzm, paramagnetyzm, ferromagnetyzm lub ferrimagnetyzm.

pl.wikipedia.org

Ilustrując rolę statystyki, autor przedstawia przykład paramagnetyzmu – namagnesowanie ciała makroskopowego jako udział dipoli ułożonych zgodnie z kierunkiem linii pola w różnych temperaturach.

pl.wikipedia.org