Prevodi za „powiernictwo“ v slovarju poljsko » nemški

powiernictwo <rod. ‑wa, brez mn. > [povjerɲitstfo] SAM. sr. spol PRAVO

powiernictwo

Treuhand[schaft] ž. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Powiernictwo wymagało dla swej ważności, bardzo sformalizowanych czynności prawnych oraz obecności urzędnika bądź świadków, na czym niekoniecznie mogło zależeć stronom.

pl.wikipedia.org

Actio fiduciae contraria – w prawie rzymskim powództwo przysługujące powiernikowi (fiducjariuszowi) przeciwko powierzającemu na podstawie kontraktu powiernictwa.

pl.wikipedia.org

Nie miał prawa uszczuplać majątku, a w razie niewypełniania obowiązków statutowych mógł zostać pozbawiony powiernictwa na rzecz następcy lub rodziny.

pl.wikipedia.org

Kontrakt powiernictwa był umową bezpłatną, jednak fiduciariusz mógł się domagać od powierzającego zwrotu nakładów poczynionych na powierzoną rzecz, bądź innych szkód wynikłych z wykonania umowy.

pl.wikipedia.org

Depozyt wywodził się z kontraktu powiernictwa, w którym w celu przechowania rzeczy przenoszono ich własność – poprzez mancypację lub in iure cessio – na przechowawcę.

pl.wikipedia.org