Prevodi za „przygnać“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

przygnać [pʃɨgnatɕ]

przygnać dov. obl. od przyganiać

glej tudi przyganiać , przyganiać

przyganiać² <‑ia> [pʃɨgaɲatɕ], przyganić [pʃɨgaɲitɕ] GLAG. nepreh. glag.

przyganiać ur. jez. (zarzucać coś komuś):

przyganiać komuś

jdm etw vorwerfen

przyganiać komuś

jdn kritisieren

przyganiać komuś

an jdm etw auszusetzen haben

fraza:

przyganiał kocioł garnkowi, a sam smoli preg.

ein Esel m. spol schimpft den anderen Langohr

I . przyganiać¹ <‑ia; dov. obl. przygnać [lub przygonić]> [pʃɨgaɲatɕ] GLAG. preh. glag.

1. przyganiać (przypędzić):

przyganiać

hineintreiben

przygnał krowy do obory

er hat die Kühe in den Kuhstahl hineingetrieben

2. przyganiać fig. ur. jez. (przyciągnąć):

przyganiać

zu jdm/etw treiben

przygnała ją tęsknota za rodziną

die Sehnsucht ž. spol nach der Familie hat sie [zurück]kommen lassen

II . przyganiać¹ <‑ia; dov. obl. przygnać [lub przygonić]> [pʃɨgaɲatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog. (szybko przybiec)

przyganiać

angejagt kommen pog.

przygnała do chorego dziecka

sie kam zum kranken Kind angejagt pog.