Prevodi za „ubóstwienie“ v slovarju poljsko » nemški

ubóstwienie <rod. ‑ia, brez mn. > [ubustfjeɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

ubóstwienie

Vergötterung ž. spol

ubóstwienie

Verehrung ž. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Deifikacja (łac. deificatio; deus „bóg”, facere „czynić”) – ubóstwienie, przypisanie cech boskich temu, co bogiem nie jest, a następnie uprawienie kultu ubóstwionej istoty lub rzeczy.

pl.wikipedia.org

Były to monety o różnych nominałach wybijane specjalnie dla podkreślenia i propagowania ubóstwienia (apoteozy) zmarłego cesarza bądź członka rodu panującego.

pl.wikipedia.org

Tradycja utrwalana przez wieki historii i niezwykły intelekt jaki mu przypisywano przyczyniły się do faktycznego ubóstwienia.

pl.wikipedia.org

Postrzegał oba te systemy jako „bliźniaczych braci w niegodziwości” przejawiających ten sam materializm, to samo ubóstwienie państwa, ten sam totalitaryzm i ten sam ateizm.

pl.wikipedia.org

Charakterystyczną cechą mitologii hawajskiej jest prawie zupełna nieobecność zwierząt jako bohaterów - tłumaczy się to ubóstwieniem fauny wyspowej.

pl.wikipedia.org

Bogowie antyczni zostali przedstawieni nie jako istoty nadprzyrodzone, ale jako ludzie, którzy bohaterstwem zdobyli nieśmiertelną sławę i zyskali ubóstwienie; również portugalscy żeglarze mają dzięki swej wyprawie stać się równi bogom.

pl.wikipedia.org

Dawniejsza historia filozofii upatrywała w filozofii aleksandryjskiej pewnego rodzaju spójny kierunek charakteryzujący się emanacyjnym panteizmem, gradualizmem, przekonaniem o możliwości ubóstwienia człowieka na drodze ekstazy mistycznej.

pl.wikipedia.org