Prevodi za „ukończenie“ v slovarju poljsko » nemški

ukończenie <rod. ‑ia, brez mn. > [ukoj̃tʃeɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

ukończenie

Endphase ž. spol

ukończenie

Schlussphase ž. spol

fraza:

coś jest na ukończeniu

etw ist in der Endphase [o. Schlussphase]

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Po ukończeniu nauki w szkołach wojskowych mianowany oficerem.

pl.wikipedia.org

Po ukończeniu 5 klas szkoły pracował w gospodarstwie rolnym.

pl.wikipedia.org

Po ukończeniu uczelni i studium wojskowego podchorąży rezerwy mógł starać się o stopień podporucznika.

pl.wikipedia.org

Pracował w różnych zawodach, już przed ukończeniem szkoły podstawowej, m.in. jako drukarz i zecer.

pl.wikipedia.org

Po jego ukończeniu w styczniu 1927 roku został dowódcą 3 turkiestańskiego pułku górskiego, którym dowodził do października 1930 roku.

pl.wikipedia.org

Po ukończeniu nauki pracował w wyuczonej specjalności ponad rok, po czym został zwolniony z powodów politycznych.

pl.wikipedia.org

Po ukończeniu szkoły średniej pracował jako nauczyciel, potem jako scenarzysta.

pl.wikipedia.org

Po ukończeniu kursu skierowany na kurs dowódców plutonów a następnie wyższy kurs dowódców.

pl.wikipedia.org