Prevodi za „wyrzeczenie“ v slovarju poljsko » nemški

wyrzeczenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [vɨʒetʃeɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

wyrzeczenie

Entsagung ž. spol ur. jez.

wyrzeczenie

Opfer sr. spol

wyrzeczenie się czegoś

Verzicht m. spol auf etw

Primeri uporabe besede wyrzeczenie

wyrzeczenie się czegoś

Verzicht m. spol auf etw

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Więźniów poddano torturom, aby zmusić ich do wyrzeczenia się wiary.

pl.wikipedia.org

Tam bezskutecznie groźbami i torturami próbowano go zmusić do wyrzeczenia się wiary.

pl.wikipedia.org

Urodził się w rodzinie robotniczej, w której kosztem wyrzeczeń rodziców otrzymał wykształcenie.

pl.wikipedia.org

Wszystko zmierza ku doskonałości, choć – jak podkreślał – droga ta jest pełna trudów i wyrzeczeń.

pl.wikipedia.org

Wiernych wzywał do konsekwentnego doskonalenia się w duchu ewangelicznym, oparcia swojego życia na miłości bliźniego, miłosierdziu i współczuciu, łagodności, posłuszeństwie, czystości i gotowości do wyrzeczeń.

pl.wikipedia.org

Tortury nie skłoniły go do wyrzeczenia się wiary, za co został ścięty.

pl.wikipedia.org

W więzieniu był torturowany – wówczas doprowadzono go przed oblicze gubernatora, który próbował go zmusić do wyrzeczenia się wiary, jednak odmówił.

pl.wikipedia.org

Szeregowi adepci nie byli zmuszeni do podobnych wyrzeczeń, a mogli liczyć na duchowe pocieszenie („consolamentum”), będące warunkiem zbawienia w obliczu śmierci.

pl.wikipedia.org

Torturami próbowano zmusić ją do wyrzeczenia się wiary.

pl.wikipedia.org

W więzieniu mężczyźni ponownie odmówili wyrzeczenia się chrześcijaństwa, za co zostali skazani na śmierć.

pl.wikipedia.org