Razpredelnica za glagol irritieren
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Präsens
ich | irritiere |
du | irritierst |
er/sie/es | irritiert |
wir | irritieren |
ihr | irritiert |
sie | irritieren |
Präteritum
ich | irritierte |
du | irritiertest |
er/sie/es | irritierte |
wir | irritierten |
ihr | irritiertet |
sie | irritierten |
Perfekt
ich | habe | irritiert |
du | hast | irritiert |
er/sie/es | hat | irritiert |
wir | haben | irritiert |
ihr | habt | irritiert |
sie | haben | irritiert |
Plusquamperfekt
ich | hatte | irritiert |
du | hattest | irritiert |
er/sie/es | hatte | irritiert |
wir | hatten | irritiert |
ihr | hattet | irritiert |
sie | hatten | irritiert |
Futur I
ich | werde | irritieren |
du | wirst | irritieren |
er/sie/es | wird | irritieren |
wir | werden | irritieren |
ihr | werdet | irritieren |
sie | werden | irritieren |
Futur II
ich | werde | irritiert | haben |
du | wirst | irritiert | haben |
er/sie/es | wird | irritiert | haben |
wir | werden | irritiert | haben |
ihr | werdet | irritiert | haben |
sie | werden | irritiert | haben |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Konjunktiv I - Präsens
ich | irritiere |
du | irritierest |
er/sie/es | irritiere |
wir | irritieren |
ihr | irritieret |
sie | irritieren |
Konjunktiv I - Perfekt
ich | habe | irritiert |
du | habest | irritiert |
er/sie/es | habe | irritiert |
wir | haben | irritiert |
ihr | habet | irritiert |
sie | haben | irritiert |
Konjunktiv I - Futur I
ich | werde | irritieren |
du | werdest | irritieren |
er/sie/es | werde | irritieren |
wir | werden | irritieren |
ihr | werdet | irritieren |
sie | werden | irritieren |
Konjunktiv I - Futur II
ich | werde | irritiert | haben |
du | werdest | irritiert | haben |
er/sie/es | werde | irritiert | haben |
wir | werden | irritiert | haben |
ihr | werdet | irritiert | haben |
sie | werden | irritiert | haben |
Konjunktiv II - Präteritum
ich | irritierte |
du | irritiertest |
er/sie/es | irritierte |
wir | irritierten |
ihr | irritiertet |
sie | irritierten |
Konj. II - Plusquamperfekt
ich | hätte | irritiert |
du | hättest | irritiert |
er/sie/es | hätte | irritiert |
wir | hätten | irritiert |
ihr | hättet | irritiert |
sie | hätten | irritiert |
Konjunktiv II - Futur I
ich | würde | irritieren |
du | würdest | irritieren |
er/sie/es | würde | irritieren |
wir | würden | irritieren |
ihr | würdet | irritieren |
sie | würden | irritieren |
Konjunktiv II - Futur II
ich | würde | irritiert | haben |
du | würdest | irritiert | haben |
er/sie/es | würde | irritiert | haben |
wir | würden | irritiert | haben |
ihr | würdet | irritiert | haben |
sie | würden | irritiert | haben |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
irritier / irritiere | (du) |
irritiert | (ihr) |
irritieren | wir |
irritieren | Sie |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Infinitiv Präsens
irritieren |
Infinitiv Perfekt
irritiert | haben |
Partizip I
irritierend |
Partizip II
irritiert |
Preiščite tabele s spregatvami.
nemščina