gewärtigen* GLAG. preh. glag. ur.
1. gewärtigen (erhoffen):
2. gewärtigen (sich gefasst machen auf):
| ich | gewärtige |
|---|---|
| du | gewärtigst |
| er/sie/es | gewärtigt |
| wir | gewärtigen |
| ihr | gewärtigt |
| sie | gewärtigen |
| ich | gewärtigte |
|---|---|
| du | gewärtigtest |
| er/sie/es | gewärtigte |
| wir | gewärtigten |
| ihr | gewärtigtet |
| sie | gewärtigten |
| ich | habe | gewärtigt |
|---|---|---|
| du | hast | gewärtigt |
| er/sie/es | hat | gewärtigt |
| wir | haben | gewärtigt |
| ihr | habt | gewärtigt |
| sie | haben | gewärtigt |
| ich | hatte | gewärtigt |
|---|---|---|
| du | hattest | gewärtigt |
| er/sie/es | hatte | gewärtigt |
| wir | hatten | gewärtigt |
| ihr | hattet | gewärtigt |
| sie | hatten | gewärtigt |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.