blank|po·lie·ren*, blank po·lie·ren* GLAG. preh. glag.
blankpolieren → blank
I. blank <blanker, am blanksten> [blaŋk] PRID.
3. blank (rein):
4. blank južnem., avstr.:
5. blank zastar. (gezogen):
7. blank poet. (strahlend):
II. blank <blanker, am blanksten> [blaŋk] PRISL.
| ich | poliere | blank |
|---|---|---|
| du | polierst | blank |
| er/sie/es | poliert | blank |
| wir | polieren | blank |
| ihr | poliert | blank |
| sie | polieren | blank |
| ich | polierte | blank |
|---|---|---|
| du | poliertest | blank |
| er/sie/es | polierte | blank |
| wir | polierten | blank |
| ihr | poliertet | blank |
| sie | polierten | blank |
| ich | habe | blankpoliert |
|---|---|---|
| du | hast | blankpoliert |
| er/sie/es | hat | blankpoliert |
| wir | haben | blankpoliert |
| ihr | habt | blankpoliert |
| sie | haben | blankpoliert |
| ich | hatte | blankpoliert |
|---|---|---|
| du | hattest | blankpoliert |
| er/sie/es | hatte | blankpoliert |
| wir | hatten | blankpoliert |
| ihr | hattet | blankpoliert |
| sie | hatten | blankpoliert |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.