hieb [hi:p] GLAG.
hieb pret. von hauen
I. hau·en <haut, haute [o. ur. jez. hieb], gehauen [o. južnem., avstr. gehaut] haut, haute, gehauen> [ˈhauən] GLAG. preh. glag.
1. hauen <haut, haute [o. ur. jez. hieb], gehauen [o. južnem., avstr. gehaut] > pog. (schlagen):
2. hauen <haut, haute [o. ur. jez. hieb], gehauen [o. južnem., avstr. gehaut] > pog. (verprügeln):
3. hauen <haut, haute, gehauen> (meißeln):
4. hauen <haut, haute, gehauen> pog. neobč. (stoßen):
5. hauen <haut, haute, gehauen> sleng (achtlos werfen):
- etw irgendwohin hauen
-
II. hau·en <haut, haute [o. ur. jez. hieb], gehauen [o. južnem., avstr. gehaut] haut, haute, gehauen> [ˈhauən] GLAG. nepreh. glag.
1. hauen <haut, hieb [o. pog. a. haute], gehauen> (schlagen):
2. hauen <haut, haute [o. neobč. a. hieb], gehauen> pog. (prügeln):
III. hau·en <haut, haute [o. ur. jez. hieb], gehauen [o. južnem., avstr. gehaut] haut, haute, gehauen> [ˈhauən] GLAG. povr. glag.
1. hauen <haut, haute, gehauen> sleng (sich setzen, legen):
Hieb <-[e]s, -e> [hi:p, mn. ˈhi:bə] SAM. m. spol
1. Hieb:
2. Hieb mn. (Prügel):
3. Hieb reg. veraltend (Schluck Alkohol):
6. Hieb TEH. reg. (an Feilen):
- Hieb
-
hieb- und stich·fest PRID.
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.