Razpredelnica za glagol dübeln
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Präsens
ich | düble / dübele |
du | dübelst |
er/sie/es | dübelt |
wir | dübeln |
ihr | dübelt |
sie | dübeln |
Präteritum
ich | dübelte |
du | dübeltest |
er/sie/es | dübelte |
wir | dübelten |
ihr | dübeltet |
sie | dübelten |
Perfekt
ich | habe | gedübelt |
du | hast | gedübelt |
er/sie/es | hat | gedübelt |
wir | haben | gedübelt |
ihr | habt | gedübelt |
sie | haben | gedübelt |
Plusquamperfekt
ich | hatte | gedübelt |
du | hattest | gedübelt |
er/sie/es | hatte | gedübelt |
wir | hatten | gedübelt |
ihr | hattet | gedübelt |
sie | hatten | gedübelt |
Futur I
ich | werde | dübeln |
du | wirst | dübeln |
er/sie/es | wird | dübeln |
wir | werden | dübeln |
ihr | werdet | dübeln |
sie | werden | dübeln |
Futur II
ich | werde | gedübelt | haben |
du | wirst | gedübelt | haben |
er/sie/es | wird | gedübelt | haben |
wir | werden | gedübelt | haben |
ihr | werdet | gedübelt | haben |
sie | werden | gedübelt | haben |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Konjunktiv I - Präsens
ich | düb(e)le |
du | dübelst / düblest |
er/sie/es | düb(e)le |
wir | dübeln |
ihr | dübelt |
sie | dübeln |
Konjunktiv I - Perfekt
ich | habe | gedübelt |
du | habest | gedübelt |
er/sie/es | habe | gedübelt |
wir | haben | gedübelt |
ihr | habet | gedübelt |
sie | haben | gedübelt |
Konjunktiv I - Futur I
ich | werde | dübeln |
du | werdest | dübeln |
er/sie/es | werde | dübeln |
wir | werden | dübeln |
ihr | werdet | dübeln |
sie | werden | dübeln |
Konjunktiv I - Futur II
ich | werde | gedübelt | haben |
du | werdest | gedübelt | haben |
er/sie/es | werde | gedübelt | haben |
wir | werden | gedübelt | haben |
ihr | werdet | gedübelt | haben |
sie | werden | gedübelt | haben |
Konjunktiv II - Präteritum
ich | dübelte |
du | dübeltest |
er/sie/es | dübelte |
wir | dübelten |
ihr | dübeltet |
sie | dübelten |
Konj. II - Plusquamperfekt
ich | hätte | gedübelt |
du | hättest | gedübelt |
er/sie/es | hätte | gedübelt |
wir | hätten | gedübelt |
ihr | hättet | gedübelt |
sie | hätten | gedübelt |
Konjunktiv II - Futur I
ich | würde | dübeln |
du | würdest | dübeln |
er/sie/es | würde | dübeln |
wir | würden | dübeln |
ihr | würdet | dübeln |
sie | würden | dübeln |
Konjunktiv II - Futur II
ich | würde | gedübelt | haben |
du | würdest | gedübelt | haben |
er/sie/es | würde | gedübelt | haben |
wir | würden | gedübelt | haben |
ihr | würdet | gedübelt | haben |
sie | würden | gedübelt | haben |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
dübele / düble | (du) |
dübelt | (ihr) |
dübeln | wir |
dübeln | Sie |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Infinitiv Präsens
dübeln |
Infinitiv Perfekt
gedübelt | haben |
Partizip I
dübelnd |
Partizip II
gedübelt |
Preiščite tabele s spregatvami.
nemščina