Prevodi za „griebs“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

Gri̱e̱be <‑, ‑n> [ˈgriːbə] SAM. ž. spol meist mn.

Griebe

skwarek m. spol

Griebe

skwarka ž. spol

Kre̱bs¹ <‑es, ‑e> [kreːps] SAM. m. spol

1. Krebs ZOOL.:

Krebs

skorupiak m. spol

Krebs (Flusskrebs)

rak m. spol

2. Krebs MED.:

Krebs

rak m. spol

Krebs haben

być chorym na raka

Krebs erregend

rakotwórczy

gri̱e̱nen [ˈgriːnən] GLAG. nepreh. glag. sevnem. (grinsen)

grienen

uśmiechać [dov. obl. uśmiechnąć] się szyderczo

was grienst du mich so blöde an?

co się tak głupio do mnie uśmiechasz?

Gri̱e̱ß <‑es, ‑e> [griːs] SAM. m. spol

Grieß

grysik m. spol

grịff [grɪf] GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

griff pret. von greifen

glej tudi greifen

I . gre̱i̱fen <greift, griff, gegriffen> [ˈgraɪfən] GLAG. preh. glag.

greifen (nehmen, ergreifen, fangen):

greifen

chwytać [dov. obl. chwycić]

greifen

łapać [dov. obl. z‑ ]pog.

fraza:

zum Greifen nahe

w zasięgu ręki

II . gre̱i̱fen <greift, griff, gegriffen> [ˈgraɪfən] GLAG. nepreh. glag.

1. greifen a. fig (zu reichen versuchen):

nach etw greifen

sięgać [dov. obl. sięgnąć] po coś

um sich greifen

rozprzestrzeniać się

er musste tief in die Tasche greifen pog.

musiał sięgnąć głęboko do kieszeni

sich daj. an den Kopf greifen pog.

łapać [dov. obl. z‑] się za głowę

2. greifen a. fig pog. (benutzen):

zum Hammer greifen

użyć młotka

zu einem Buch greifen

skorzystać z jakiejś książki

zu den Waffen greifen

chwytać [dov. obl. chwycić] za broń

zu bestimmten Methoden greifen

korzystać z określonych metod [dov. obl. s‑]

zu härteren Mitteln greifen

sięgać [dov. obl. sięgnąć] po bardziej radykalne środki

3. greifen TEH. (Reifen, Sohlen):

greifen

mieć dobrą przyczepność

ineinander greifen

zazębiać [dov. obl. zazębić] się

4. greifen:

greifen (Wirkung haben) (Methode, Überredung)

poskutkować

tief greifend

dokładny

tief greifend

szczegółowy

Grịps <‑es, ‑e> [grɪps] SAM. m. spol mn. selten pog.

Grips

szare komórki ž. spol mn.

seinen Grips anstrengen

wysilić mózgownicę pog.

Plẹbs <‑es, brez mn. > [plɛps, pleːps] SAM. m. spol slabš. ur. jez. (Pöbel)

Plebs

hołota ž. spol slabš. pog.

I . gri̱e̱chisch [ˈgriːçɪʃ] PRID.

griechisch

grecki

griechisch-orthodox

[kościół m. spol ] grecko-prawosławny

griechisch-römisch

grekokatolicki [lub unicki]

II . gri̱e̱chisch [ˈgriːçɪʃ] PRISL.

griechisch

po grecku

griechisch miteinander sprechen

rozmawiać [dov. obl. po‑] ze sobą po grecku

glej tudi deutsch

I . de̱u̱tsch [dɔɪtʃ] PRID.

deutsch

niemiecki

die deutsche Staatsangehörigkeit

niemieckie obywatelstwo sr. spol

II . de̱u̱tsch [dɔɪtʃ] PRISL.

deutsch

po niemiecku

deutsch miteinander sprechen

rozmawiać [dov. obl. po‑] ze sobą po niemiecku

ein deutsch sprechender Mann

mężczyzna m. spol mówiący po niemiecku