Prevodi za „stopce“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

I . stọpfen [ˈʃtɔpfən] GLAG. preh. glag.

1. stopfen (hineinzwängen):

voll stopfen Koffer

naładować

etw in die Tasche stopfen

wpychać [dov. obl. wepchnąć] coś do torby

2. stopfen (ausbessern):

stopfen Socken, Kleidung

cerować [dov. obl. za‑]

3. stopfen (abdichten):

etw mit etw stopfen Ritze

zatkać coś czymś

4. stopfen (füllen):

stopfen Kissen

wypychać [dov. obl. wypchać]

stopfen Pfeife

nabijać [dov. obl. nabić]

5. stopfen pog. (satt machen):

stopfen

zapchać pog.

jdm das Maul stopfen

zatkać komuś gębę pog.

II . stọpfen [ˈʃtɔpfən] GLAG. nepreh. glag.

1. stopfen (ausbessern):

stopfen

cerować [dov. obl. za‑]

2. stopfen (Verstopfung verursachen):

stopfen

wywoływać [dov. obl. wywołać] obstrukcję

3. stopfen pog. (schlingen):

stopfen

łykać [dov. obl. po‑] łapczywie

I . stọppen [ˈʃtɔpən] GLAG. preh. glag.

1. stoppen (anhalten):

stoppen Verkehr, Produktion, Zahlungen

wstrzymywać [dov. obl. wstrzymać]

stoppen Verkehr, Produktion, Zahlungen

zatrzymywać [dov. obl. zatrzymać]

die Programmausführung stoppen

wstrzymać wykonanie programu

2. stoppen (mit der Stoppuhr messen):

stoppen Zeit

mierzyć [dov. obl. z‑] stoperem

einen Lauf stoppen

mierzyć stoperem czas biegu

II . stọppen [ˈʃtɔpən] GLAG. nepreh. glag.

[vor etw daj.] stoppen

zatrzymać się [przed czymś]

stọpp [ʃtɔp] MEDM. pog.

stopp!

stop!

stopp!

stój!

Stọpfei <‑[e]s, ‑er> SAM. sr. spol

Stopfei

grzybek m. spol do cerowania

Stọpfen <‑s, ‑> [ˈʃtɔpfən] SAM. m. spol REG

Stopfen → Stöpsel

glej tudi Stöpsel

Stọ̈psel <‑s, ‑> [ˈʃtœpsəl] SAM. m. spol

1. Stöpsel (Pfropfen):

Stöpsel

korek m. spol

Stöpsel

zatyczka ž. spol

2. Stöpsel šalj. pog. (Knirps):

Stöpsel

grubasek m. spol a. šalj. pog.

Stọppel² <‑s, ‑[n]> [ˈʃtɔpəl] SAM. m. spol avstr.

Stoppel → Stöpsel

glej tudi Stöpsel

Stọ̈psel <‑s, ‑> [ˈʃtœpsəl] SAM. m. spol

1. Stöpsel (Pfropfen):

Stöpsel

korek m. spol

Stöpsel

zatyczka ž. spol

2. Stöpsel šalj. pog. (Knirps):

Stöpsel

grubasek m. spol a. šalj. pog.

Stọpper <‑s, ‑> SAM. m. spol ŠPORT

Stopper

środkowy obrońca m. spol

Stopper

stoper m. spol

Stọpp <‑s, ‑s> SAM. m. spol

1. Stopp (Anhalten):

Stopp

zatrzymanie sr. spol

2. Stopp:

Stopp (Unterbrechung)

przerwa ž. spol

Stopp (unvorgesehene Einstellung: des Imports, Exports, der Löhne)

przestój m. spol

Stọck¹ <‑[e]s, Stöcke> [ʃtɔk, pl: ˈʃtœkə] SAM. m. spol

1. Stock:

Stock (Astteil)

kij m. spol

Stock (Baumstumpf)

pień m. spol

Stock (Baumstumpf)

pniak m. spol

2. Stock (Pflanze):

Stock

krzak m. spol

über Stock und Stein

na przełaj

über Stock und Stein

przez góry i lasy

3. Stock (Spazierstock):

Stock

laska ž. spol

am Stock gehen pog. (völlig erschöpft sein)

ledwie się trzymać na nogach pog.

am Stock gehen pog. (völlig erschöpft sein)

być wykończonym pog.

am Stock gehen (kein Geld haben)

być bez grosza w kieszeni pog.

am Stock gehen (kein Geld haben)

nie mieć ani centa przy duszy

4. Stock (Skistock):

Stock

kijek m. spol narciarski

5. Stock (Billardstock):

Stock

kij m. spol bilardowy

6. Stock (Taktstock):

Stock

batuta ž. spol

I . stọlz [ʃtɔlts] PRID.

1. stolz (von Freude erfüllt):

stolz auf jdn/etw

dumny [z kogoś/czegoś]

der stolze Vater

dumny ojciec m. spol

2. stolz pog. (beträchtlich):

stolz Summe

niezły pog.

3. stolz (imposant):

stolz Gebäude

okazały

4. stolz (hochmütig):

stolz

butny

stolz

wyniosły

II . stọlz [ʃtɔlts] PRISL. (vor Freude erfüllt)

stolz antworten

dumnie

Store <‑s, ‑s> [stɔː, stoːɐ̯] SAM. m. spol (Vorhang)

Store

stora ž. spol

Store

zasłona ž. spol

Stọrch <‑[e]s, Störche> [ʃtɔrç, pl: ˈʃtœrçə] SAM. m. spol ZOOL.

Storch

bocian m. spol

I . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] GLAG. preh. glag.

1. stoßen:

stoßen (schubsen)

[po]pchnąć

stoßen (schubsen)

szturchnąć

stoßen (mit dem Fuß)

kopać [dov. obl. kopnąć]

er wurde zur Seite gestoßen

został odepchnięty na bok

sich daj. den Kopf an der Wand stoßen

uderzyć się głową o ścianę

jdn vor den Kopf stoßen pog.

urazić kogoś

2. stoßen (stechen):

stoßen

zadać cios

er hat ihm ein Messer in den Arm gestoßen

wbił mu nóż w ramię

ein Loch in etw stoßen

przedziurawiać [dov. obl. przedziurawić] coś

3. stoßen (werfen):

stoßen Kugel

pchać [dov. obl. pchnąć]

stoßen Stein

rzucać [dov. obl. rzucić]

4. stoßen (zerkleinern):

stoßen

zmielić

stoßen

rozgniatać [dov. obl. rozgnieść]

stoßen

rozkruszać [dov. obl. rozkruszyć]

5. stoßen švic. (schieben):

stoßen

popychać

stoßen

pchać [dov. obl. pchnąć]

II . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] GLAG. nepreh. glag.

1. stoßen +sein (berühren):

gegen jdn/etw stoßen

zderzyć się z kimś/czymś

sie stieß an [o. gegen] die Scheibe

uderzyła się o szybę

mit dem Kopf gegen die Wand stoßen

uderzyć głową o ścianę

2. stoßen +haben (einen Stoß geben):

mit dem Fuß gegen die Tür stoßen

kopnąć nogą w drzwi

sie stieß mit dem Messer nach ihm

pchnęła go nożem

der Stier stieß mit den Hörnern nach ihm

byk m. spol wziął go na rogi

3. stoßen +sein (grenzen):

an etw tož. stoßen

przylegać do czegoś

an etw tož. stoßen

stykać się z czymś

4. stoßen +sein (finden):

auf jdn/etw stoßen

natknąć się na kogoś/coś

auf Erdöl stoßen

natrafić na ropę naftową

5. stoßen +sein (sich anschließen):

zu jdm stoßen

przyłączać [dov. obl. przyłączyć] się do kogoś

6. stoßen +sein (konfrontiert werden mit):

auf Ablehnung tož. stoßen

spotkać się z odmową

auf Widerstand stoßen

napotykać [dov. obl. napotkać] na opór

7. stoßen +haben švic. (schieben, drücken):

stoßen

przesuwać [dov. obl. przesunąć] się

III . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] GLAG. povr. glag.

1. stoßen (sich verletzen):

sich an etw daj. stoßen

uderzyć się w [lub o] coś

ich habe mich an dem Schrank gestoßen

uderzyłem się o szafę

ich habe mich am Kopf gestoßen

uderzyłem się w głowę

2. stoßen (Anstoß nehmen):

sich an etw daj. stoßen

gorszyć [dov. obl. z‑] się czymś