Prevodi za „nadawał“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

I . nadawać <nadaje; dov. obl. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] GLAG. preh. glag.

1. nadawać (przydzielać, przyznawać):

nadawać komuś coś ziemię

jdm etw zuteilen [o. zuweisen]

nadawać komuś coś prawa, odznaczenie, tytuł

verleihen

nadawać komuś coś imię

geben

2. nadawać (zmieniać wygląd, kształtować):

nadawać czemuś kształt/wartość/znaczenie

etw daj. Gestalt/Wert/Bedeutung geben

3. nadawać (przekazywać za pomocą fal radiowych):

nadawać audycję, program, sygnał

senden

nadawać audycję, program, sygnał

ausstrahlen

4. nadawać (wysyłać):

nadawać list, paczkę

aufgeben

II . nadawać <nadaje; dov. obl. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] GLAG. nepreh. glag. samo v nedov. obl. pog.

1. nadawać (mówić dużo):

nadawać

unablässig reden

nadawać

reden wie ein Wasserfall m. spol pog.

2. nadawać (obgadywać):

nadawać na kogoś

über jdn tratschen slabš. pog.

nadawać na kogoś

jdm nachreden

III . nadawać <nadaje; dov. obl. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] GLAG. povr. glag.

nadawać się do czegoś

sich tož. zu etw eignen

nadawać się do czegoś

zu etw gut geeignet sein

do niczego się nie nadawać

zu [o. für] nichts taugen

nadal [nadal] PRISL.

nadal

weiter[hin]

nadal

nach wie vor

nadawca² (-czyni) <rod. ‑cy, mn. ‑cy> [nadaftsa] SAM. m. spol (ž. spol) sklan. jak f w lp

nadawca (-czyni)

Absender(in) m. spol (ž. spol)

narwal <rod. ‑a, mn. ‑e> [narval] SAM. m. spol ZOOL.

narwal

Narwal m. spol

nawał <rod. ‑u, brez mn. > [navaw] SAM. m. spol

nawał

Haufen m. spol

nawał

Masse ž. spol

nawał

Unmenge ž. spol

nawał pracy/kłopotów

ein Haufen Arbeit/Sorgen pog.

nadział <rod. ‑u, mn. ‑y> [nadʑaw] SAM. m. spol

1. nadział (podział):

nadział

Verteilung ž. spol

przeprowadzić nadział gruntów

eine Bodenverteilung durchführen

2. nadział (grunt z podziału):

nadział

Bodenanteil m. spol

nadać [nadatɕ]

nadać dov. obl. od nadawać

glej tudi nadawać

I . nadawać <nadaje; dov. obl. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] GLAG. preh. glag.

1. nadawać (przydzielać, przyznawać):

nadawać komuś coś ziemię

jdm etw zuteilen [o. zuweisen]

nadawać komuś coś prawa, odznaczenie, tytuł

verleihen

nadawać komuś coś imię

geben

2. nadawać (zmieniać wygląd, kształtować):

nadawać czemuś kształt/wartość/znaczenie

etw daj. Gestalt/Wert/Bedeutung geben

3. nadawać (przekazywać za pomocą fal radiowych):

nadawać audycję, program, sygnał

senden

nadawać audycję, program, sygnał

ausstrahlen

4. nadawać (wysyłać):

nadawać list, paczkę

aufgeben

II . nadawać <nadaje; dov. obl. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] GLAG. nepreh. glag. samo v nedov. obl. pog.

1. nadawać (mówić dużo):

nadawać

unablässig reden

nadawać

reden wie ein Wasserfall m. spol pog.

2. nadawać (obgadywać):

nadawać na kogoś

über jdn tratschen slabš. pog.

nadawać na kogoś

jdm nachreden

III . nadawać <nadaje; dov. obl. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] GLAG. povr. glag.

nadawać się do czegoś

sich tož. zu etw eignen

nadawać się do czegoś

zu etw gut geeignet sein

do niczego się nie nadawać

zu [o. für] nichts taugen

nadanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [nadaɲe] SAM. sr. spol (praw)

nadanie

Verleihung ž. spol

być na uroczystości nadania tytułu profesora

bei der Feier anlässlich der Verleihung des Professortitels sein

nadążać <‑ża; dov. obl. ‑aj> [nadow̃ʒatɕ], nadążyć [nadow̃ʒɨtɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

1. nadążać (dotrzymywać kroku):

nadążać za kimś

mit jdm Schritt halten

nadążać za kimś

mit jdm mithalten [können]

nadążać za zmianami

mit den Veränderungen Schritt halten

2. nadążać (mieścić się w czasie):

nie nadążać z czymś

mit etw nicht fertig werden

nie nadążać z czymś

etw nicht schaffen

naddać [naddatɕ]

naddać dov. obl. od naddawać

glej tudi naddawać

naddawać <naddaje; pret. ‑waj; dov. obl. naddać> [naddavatɕ] GLAG. preh. glag.

1. naddawać (nadłożyć):

naddawać

raffen

pozostały materiał musisz naddawać

den restlichen Stoff musst du raffen

jadąc objazdem naddaliśmy dwa kilometry

durch die Umleitung haben wir zwei Kilometer Umweg gemacht

2. naddawać przest (dołożyć):

naddawać

[da]zugeben

nadwaga <rod. ‑gi, mn. ‑gi> [nadvaga] SAM. ž. spol

1. nadwaga (nadmierna waga: bagażu, towaru, człowieka):

nadwaga

Übergewicht sr. spol

mieć nadwagę

übergewichtig sein

mieć nadwagę

Übergewicht haben

zrzucić nadwagę pog.

abnehmen

2. nadwaga ŠPORT:

nadwaga

Mehrgewicht sr. spol

pitaval <rod. ‑a [lub ‑u], mn. ‑e> [pitaval] SAM. ur. jez., pitawal [pitaval] SAM. m. spol <rod. ‑a [lub ‑u], mn. ‑e> ur. jez. (kronika)

pitaval

Pitaval m. spol

pitaval majdański

Pitaval

nawała <rod. ‑ły, brez mn. > [navawa] SAM. ž. spol ur. jez.

1. nawała VOJ.:

nawała

Ansturm m. spol

nawała

Angriff m. spol

2. nawała → nawał

glej tudi nawał

nawał <rod. ‑u, brez mn. > [navaw] SAM. m. spol

nawał

Haufen m. spol

nawał

Masse ž. spol

nawał

Unmenge ž. spol

nawał pracy/kłopotów

ein Haufen Arbeit/Sorgen pog.

I . nawalać <‑la; pret. ‑aj; dov. obl. nawalić> [navalatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. nawalać:

wiele towaru

aufstapeln

wiele towaru

aufhäufen

2. nawalać pog.:

nawalać (urządzenie, osoba)

kaputtgehen pog.

nawalać (urządzenie, osoba)

versagen

nawalać (osoba)

Mist bauen pog.

II . nawalać <‑la; pret. ‑aj; dov. obl. nawalić> [navalatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

1. nawalać samo v dov. obl. (upić się):

nawalać

sich tož. voll laufen lassen pog.

nawalać

sich tož. besaufen

2. nawalać samo v nedov. obl. (bić się):

nawalać

sich tož. prügeln

nawalać

sich tož. vermöbeln pog.

3. nawalać pog.:

nawalać (osoba) (zebrać się w dużej ilości)

sich tož. zusammendrängen

nadlać [nadlatɕ]

nadlać dov. obl. od nadlewać

glej tudi nadlewać

nadlewać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. nadlać> [nadlevatɕ] GLAG. preh. glag.

1. nadlewać TEH.:

nadlewać

das Angusssystem füllen

2. nadlewać przest (dolać):

nadlewać

zugießen

nadlać wody z miski

Wasser aus der Schüssel zugießen