Prevodi za „nakrzyczeć“ v slovarju poljsko » nemški

I . nakrzyczeć <‑czy; pret. ‑ycz> [nakʃɨtʃetɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. nakrzyczeć (długo krzyczeć):

nakrzyczeć

viel [o. lange] schreien

2. nakrzyczeć (zbesztać):

nakrzyczeć

ausschimpfen

nakrzyczeć

anschreien

nauczycielka na mnie nakrzyczała

die Lehrerin hat mich ausgeschimpft

nigdy nie zdarzyło się mi na kogoś nakrzyczeć

ich habe noch nie jemanden angeschrien

II . nakrzyczeć <‑czy; pret. ‑ycz> [nakʃɨtʃetɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl.

1. nakrzyczeć (zmęczyć się krzykiem):

nakrzyczeć

sich tož. ausschreien

na koncercie mogłam się nakrzyczeć do woli

im Konzert konnte ich mich richtig ausschreien

2. nakrzyczeć (zmęczyć się krzyczeniem na kogoś):

nakrzyczeć

viel schimpfen

przedszkolanka nakrzyczała się dzisiaj na dzieci

die Kindergärtnerin ž. spol hat heute viel mit den Kindern geschimpft

Primeri uporabe besede nakrzyczeć

na koncercie mogłam się nakrzyczeć do woli

im Konzert konnte ich mich richtig ausschreien

nigdy nie zdarzyło się mi na kogoś nakrzyczeć

ich habe noch nie jemanden angeschrien