Prevodi za „oberen“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

oberek <rod. ‑rka, mn. ‑rki> [oberek] SAM. m. spol GLAS.

oberek

Oberek m. spol

tańczyć oberka

Oberek tanzen

obeżreć [obeʒretɕ]

obeżreć dov. obl. od obżerać

obierek <rod. ‑rka, mn. ‑rki> [objerek] SAM. m. spol, obierka [objerka] SAM. ž. spol <rod. ‑ki, mn. ‑ki, rod. mn. ‑rek>, obierzyna [objeʒɨna] SAM. ž. spol <rod. ‑ny, mn. ‑ny> nav. v mn. pog.

obierek

Abfall sr. spol

obierek

Schale ž. spol

obierki z warzyw

Gemüseabfälle m. spol mn.

obierki z warzyw

Gemüseschalen ž. spol mn.

roberek <rod. ‑rka, mn. ‑rki> [roberek] SAM. m. spol pog.

roberek IGRE pomanjš. od rober

roberek

Robber m. spol

roberek

Rubber m. spol

glej tudi rober

rober <rod. ‑bra, mn. ‑bry> [rober] SAM. m. spol IGRE

rober

Robber m. spol

rober

Rubber m. spol

zagrać kilka robrów

mehrere Robber spielen

oberża <rod. ‑ży, mn. ‑że> [oberʒa] SAM. ž. spol przest (karczma)

oberża

Herberge ž. spol przest

oberża

Wirtshaus ž. spol

zjeść obiad w oberży

in einem Wirtshaus zu Mittag essen

teren <rod. ‑u, mn. ‑y> [teren] SAM. m. spol

1. teren:

teren (obszar: państwa, miasta)

Gebiet sr. spol

teren (budowy, zakładu)

Gelände sr. spol

teren szkoły

Schulgelände sr. spol

teren uprawny

Anbaufläche ž. spol

tereny turystyczne

touristisches Gebiet

tereny wystawowe

Ausstellungsgelände sr. spol

tereny pod zabudowę

Bauland sr. spol

na terenie

im Gebiet

uzbroić teren ARHIT.

ein Gelände bautechnisch erschließen

teren dwujęzyczny

zweisprachiges Gebiet

2. teren brez mn. fig. (dziedzina):

teren

Gebiet sr. spol

teren jego badań to plankton

sein Forschungsgebiet sr. spol ist Plankton

3. teren GEOGR.:

teren

Gelände sr. spol

tereny zielone

Grünflächen ž. spol mn.

tereny zielone

Grünanlagen ž. spol mn.

tereny leśne

Waldflächen ž. spol mn.

tereny leśne

Waldgebiete ntpl

teren górzysty

bergiges Gelände

rzeźba terenu

Geländebeschaffenheit ž. spol

ober [ober] SAM. m. spol nesprem. przest (kelner)

ober

Ober m. spol przest

panie ober, rachunek proszę!

Herr m. spol Ober, die Rechnung bitte!

oberwać [obervatɕ]

oberwać dov. obl. od obrywać

glej tudi obrywać , obrywać

obrywać² <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. obryć> [obrɨvatɕ] GLAG. preh. glag. pog. (ryć)

obrywać

durchwühlen

obrywać

aufgraben

dziki obryły pole ziemniaków

die Wildschweine ntpl durchwühlten den Kartoffelacker

I . obrywać¹ <‑wa; dov. obl. oberwać> [obrɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. obrywać (odrywać):

obrywać guziki, tapetę

abreißen

2. obrywać (zrywać):

obrywać owoce

pflücken

II . obrywać¹ <‑wa; dov. obl. oberwać> [obrɨvatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog. (dostawać lanie)

obrywać za coś

Prügel für etw bekommen [o. beziehen]

III . obrywać¹ <‑wa; dov. obl. oberwać> [obrɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. obrywać (odpadać):

guzik się oberwał

der Knopf m. spol ist abgerissen

2. obrywać:

obrywać (powodować deszcz) (chmura)

[heftig] niedergehen

IV . obrywać¹ <‑wa; dov. obl. oberwać> [obrɨvatɕ] GLAG. brezos. pog. (być zbitym)

oberwało mu się

er hat etw abgekriegt pog.

fuleren [fuleren] SAM. m. spol

fuleren → fulleren

glej tudi fulleren

fulleren <rod. ‑u, mn. ‑y> [fuleren] SAM. m. spol nav. v mn. KEM.

fulleren

Fulleren sr. spol

suweren <rod. ‑a, mn. ‑i> [suveren] SAM. m. spol

1. suweren ZGOD. (moneta angielska):

suweren

Sovereign m. spol

2. suweren (niezależny władca):

suweren

Souverän(m)