Prevodi za „płomienia“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

I . opromieniać <‑ia; pret. ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. opromieniać (oświecać):

opromieniać

bescheinen

słońce opromieniło drzewa

Sonnenstrahlen m. spol mn. fielen auf die Bäume

2. opromieniać fig. (rozsławiać):

opromieniać

erstrahlen

opromieniony czymś

strahlend vor etw daj.

rycerz opromieniony chwałą

ruhmreicher Ritter m. spol

3. opromieniać fig. (czynić przyjemnym):

opromieniać

erhellen

jej twarz opromienił uśmiech

ein strahlendes Lächeln sr. spol erhellte ihr Gesicht

opromieniony szczęściem

von Glück beschienen

II . opromieniać <‑ia; pret. ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. ur. jez.

1. opromieniać (rozjaśniać się):

opromieniać

sich tož. erhellen

2. opromieniać fig.:

opromieniać

[er]strahlen

jej buzia opromieniła się tęczą uśmiechu

sie [o. ihr Gesicht sr. spol ] strahlte vor Lachen

płomiennie [pwomjeɲɲe] PRISL. ur. jez. (namiętnie)

płomiennie

brennend

płomiennie

glühend

płomiennie

inbrünstig

kochać płomiennie

glühend lieben

płomienny [pwomjennɨ] PRID. ur. jez.

1. płomienny (płonący):

płomienny

brennend

2. płomienny (jaskrawoczerwony):

płomienny barwy

glutrot

3. płomienny (namiętny):

płomienny uczucie

leidenschaftlich

płomienny pocałunek, spojrzenie

heiß

płomienny pocałunek, spojrzenie

glühend

4. płomienny (gorliwy):

płomienny zapał

leidenschaftlich

płomienny zapał

begeistert

I . napromieniać <‑ia; pret. ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

napromieniać FIZ., TEH.

bestrahlen

precyzyjnie napromienić chore miejsce

die kranke Stelle präzise bestrahlen

II . napromieniać <‑ia; pret. ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

napromieniać FIZ., TEH.

bestrahlt werden

klimenia <rod. ‑ii, mn. ‑ie> [klimeɲa] SAM. ž. spol (wymarły głowonóg morski)

klimenia

Clymenia ž. spol

płomienisty [pwomjeɲistɨ] PRID. ur. jez.

1. płomienisty (płonący):

płomienisty pochodnia

brennend

płomienisty pochodnia

flammend

2. płomienisty (jaskrawoczerwony):

płomienisty kwiat, łuna

glutrot

plombownica <rod. ‑cy, mn. ‑ce> [plombovɲitsa] SAM. ž. spol TEH.

plombownica

Plombenzange ž. spol

płomieniście [pwomjeɲiɕtɕe] PRISL. ur. jez.

płomieniście

brennend

płomieniście

flammend

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Nowe urządzenie wylotowe pełniące rolę tłumika płomienia, osłabiacza podrzutu i odrzutu.

pl.wikipedia.org

Światło płomienia przechodzi przez układ optyczny z filtrem przepuszczającym jedynie widmo badanego pierwiastka i trafia na fotoogniwo.

pl.wikipedia.org

W czasie gry gracz może napotkać ukryte w cegiełkach dodatki (powerups) ułatwiające wysadzenie przeciwników (np. dodatkowe bomby, większy zasięg płomienia, szybsze bieganie).

pl.wikipedia.org

Jedynie zielone cyprysy wijąc się wystrzeliwują na kształt płomienia do góry, całość zdaje się falować i drgać na wietrze w niespokojnym rytmie.

pl.wikipedia.org

Tłumik płomienia to urządzenie wylotowe, które ma ograniczyć powylotowy błysk wystrzału.

pl.wikipedia.org

Lufa ciężka, szybkowymienna, chłodzona powietrzem, z przewodem chromowanym, zakończona stożkowym tłumikiem płomienia.

pl.wikipedia.org

Pyrroglaux: gr. πυρρος purrhos „koloru płomienia, czerwony”, od πυρ pur, πυρος puros „ogień”; γλαυξ glaux, γλαυκος glaukos „sóweczka”.

pl.wikipedia.org

Lufa gwintowana, posiada 18 bruzd prawoskrętnych zakończona tłumikiem płomienia.

pl.wikipedia.org

Zasilanie mediów - gazy lub ciecze do wytworzenia płomienia lub strumienia plazmy, gazy do przenoszenia proszku itp.

pl.wikipedia.org

Trotyl lany, w przeciwieństwie do prasowanego, pali się – pod wpływem płomienia – nie detonuje.

pl.wikipedia.org