poljsko » nemški

poljski)

powołanie: samostalnik
powoli: prislov
powolny: pridevnik in prislov
spowolnić
powodzianin: samostalnik
powojnie: samostalnik
powojnik: samostalnik
powołać
opolanin: samostalnik
powodzenie: samostalnik
powonienie: samostalnik
powozownia: samostalnik
powikłanie: samostalnik
powolność: samostalnik
powojenny: pridevnik in prislov
odwołanie: samostalnik
zawołanie: samostalnik

Ogledujete si podobne rezultate: powołanie , powolny , powoli , spowolnić , powodzianin , opolanin , powołać , powojnik , powojnie , powikłanie , powozownia , powonienie , powodzenie , zawołanie , odwołanie , powojenny in powolność

powołanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [povowaɲe] SAM. sr. spol

1. powołanie brez mn. (wyznaczenie: ministra, rządu):

powołanie

Berufung ž. spol

powołanie

Ernennung ž. spol

2. powołanie (zamiłowanie):

powołanie

Berufung ž. spol

powołanie do czegoś

Berufung zu etw

lekarz z powołania

Arzt m. spol aus Berufung

3. powołanie VOJ.:

powołanie do wojska

Einberufung ž. spol zum Militär[dienst]

powoli [povoli] PRISL.

powoli

langsam

powoli

gemächlich

fraza:

śpiesz się powoli preg.

Eile mit Weile preg.

powolny [povolnɨ] PRID.

powolny ruch

langsam

powolny ruch

gemächlich

powolny myślenie

langsam

powolny człowiek

langsam

powolny człowiek

träge

spowolnić

spowolnić dov. obl. od spowalniać

glej tudi spowalniać

spowalniać <‑ia; pret. ‑aj; dov. obl. spowolnić> [spovalɲatɕ] GLAG. preh. glag.

spowalniać

verlangsamen

spowalniać

bremsen

spowalniać

drosseln

spowalniać rytm serca

die Herz[schlag]frequenz herabsetzen

powodzianin (-anka) <rod. ‑a, mn. ‑anie, rod. mn. ‑an> [povodʑaɲin] SAM. m. spol (ž. spol)

powodzianin (-anka)

Hochwassergeschädigte(r) mf

powodzianin (-anka)

von einer Überschwemmung Betroffene(r) mf [o. Geschädigte(r) mf ]

pomoc dla powodzian

Flutopferhilfe ž. spol

powojnie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [povojɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

powojnie

Nachkriegszeit ž. spol

pisarze powojnia

Nachkriegsschriftsteller m. spol mn.

powojnik <rod. ‑a, mn. ‑i> [povojɲik] SAM. m. spol BOT.

powojnik

Waldrebe ž. spol

powojnik

Klematis ž. spol

powołać [povowatɕ]

powołać dov. obl. od powoływać

glej tudi powoływać

I . powoływać <‑łuje; dov. obl. powołać> [povowɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

II . powoływać <‑łuje; dov. obl. powołać> [povowɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. powoływać (opierać się na):

powoływać się na czyjąś wypowiedź

sich tož. auf tož. jds Aussage berufen

powoływać się na czyjąś wypowiedź

auf tož. jds Aussage Bezug nehmen

możesz się na mnie powołać

du kannst dich auf mich berufen

2. powoływać (rościć sobie):

powoływać się na prawo/przywilej

sich tož. auf ein Recht/Vorrecht berufen [o. stützen]

opolanin (-anka) <rod. ‑a, mn. ‑ie> [opolaɲin] SAM. m. spol (ž. spol)

opolanin (-anka)

Oppelner(in) m. spol (ž. spol)

powodzenie <rod. ‑ia, brez mn. > [povodzeɲe] SAM. sr. spol

1. powodzenie (pomyślny obrót spraw, sukces):

powodzenie

Erfolg m. spol

2. powodzenie (szczęście):

powodzenie

Glück sr. spol

powodzenia!

viel Glück [o. Erfolg] !

z powodzeniem (pomyślnie)

erfolgreich

z powodzeniem (pomyślnie)

mit Erfolg

z powodzeniem (śmiało)

ruhig

z powodzeniem (śmiało)

getrost

bez powodzenia

erfolglos

bez powodzenia

glücklos

3. powodzenie (popularność):

powodzenie

Beliebtheit ž. spol

powodzenie

Zulauf m. spol

mieć powodzenie u [lub wśród] koneserów

sich tož. unter Kennern großer Beliebtheit erfreuen

powonienie <rod. ‑ia, brez mn. > [povoɲeɲe] SAM. sr. spol

powonienie

Geruchssinn m. spol

powonienie

Geruchsvermögen sr. spol

mieć czułe powonienie

einen feinen Geruchssinn haben

powozownia <rod. ‑ni, mn. ‑ie> [povozovɲa] SAM. ž. spol

powozownia

Kutschstall m. spol

powozownia

Wagenschuppen m. spol

powikłanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [povikwaɲe] SAM. sr. spol nav. v mn.

1. powikłanie (trudna sytuacja):

powikłanie

Verwick[e]lung ž. spol

powikłanie

Komplikation ž. spol

2. powikłanie MED.:

powikłanie

Komplikationen ž. spol mn.

powikłania pogrypowe/pooperacyjne

Komplikationen nach einem grippalen Infekt/nach einer Operation

powolność <rod. ‑ści, brez mn. > [povolnoɕtɕ] SAM. ž. spol ur. jez.

powolność (ruchów)

Langsamkeit ž. spol

powolność (ruchów)

Gemächlichkeit ž. spol

powolność (myślenia)

Langsamkeit ž. spol

powojenny [povojennɨ] PRID.

powojenny

Nachkriegs-

lata powojenne

Nachkriegsjahre ntpl

odwołanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [odvowaɲe] SAM. sr. spol

1. odwołanie brez mn.:

odwołanie

Absage ž. spol

od czegoś nie ma odwołania

etw ist unumgänglich [o. zwingend]

2. odwołanie (dymisja: urzędnika, ambasadora):

odwołanie

Abberufung ž. spol

odwołanie

Demission ž. spol ur. jez.

odwołanie członków rady nadzorczej/sędziów przysięgłych

Abberufung von Aufsichtsratmitgliedern/Geschworenen

odwołanie tymczasowe

vorläufige Abberufung

odwołanie z funkcji [lub ze stanowiska]

Amtsenthebung ž. spol

3. odwołanie:

odwołanie (unieważnienie: zarządzenia)

Widerruf m. spol

odwołanie (alarmu)

Entwarnung ž. spol

[aż] do odwołania

[bis] auf Widerruf

4. odwołanie brez mn. PRAVO:

odwołanie

Berufung ž. spol

odwołanie

Revokation ž. spol

odwołanie wzajemne

Gegenberufung ž. spol

zawołanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zavowaɲe] SAM. sr. spol

zawołanie

Rufen sr. spol

zawołanie

[An]ruf m. spol

fraza:

być na czyjeś [każde] zawołanie

[jederzeit] zu jds Verfügung stehen

być na czyjeś [każde] zawołanie

jdm zu Diensten stehen

mieć kogoś na [każde] zawołanie

jdn [jederzeit] zur Verfügung [o. zu seinen Diensten] haben

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

W następnej kolejności do spadku zostają powołani dziadkowie spadkodawcy. pl.wikipedia.org

Podział spadku komplikuje się w sytuacji, gdy do dziedziczenia powołani zostają zstępni rodzeństwa. pl.wikipedia.org

W 43 r. p.n.e. powołani zostali oficjalnie na 5 lat jako triumwirowie. pl.wikipedia.org

Przedskoczkami byli także zawodnicy, którzy byli uczestnikami mistrzostw świata, ale nie zostali powołani lub nie zakwalifikowali się do konkursu. pl.wikipedia.org

Niekiedy na liście znajdują się również nowo powołani parowie dożywotni, choć mogą oni być kreowani również poza listą. pl.wikipedia.org

W sytuacji, gdy spadkodawca nie pozostawił zstępnych (dzieci naturalnych i przysposobionych), do spadku zostają powołani jego małżonek oraz jego rodzice. pl.wikipedia.org

Powołani przez rząd zajmują się kontrolą przestrzegania prawa w określonych sferach życia publicznego. pl.wikipedia.org

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Prevodi za „powołani“ v slovarju poljsko » nemški (Skoči na nemško » poljski)

powołanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [povowaɲe] SAM. sr. spol

1. powołanie brez mn. (wyznaczenie: ministra, rządu):

2. powołanie (zamiłowanie):

3. powołanie VOJ.:

powoli [povoli] PRISL.

fraza:

powolny [povolnɨ] PRID.

spowolnić

spowolnić dov. obl. od spowalniać

glej tudi spowalniać

spowalniać <‑ia; pret. ‑aj; dov. obl. spowolnić> [spovalɲatɕ] GLAG. preh. glag.

powodzianin (-anka) <rod. ‑a, mn. ‑anie, rod. mn. ‑an> [povodʑaɲin] SAM. m. spol (ž. spol)

powojnie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [povojɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

powojnik <rod. ‑a, mn. ‑i> [povojɲik] SAM. m. spol BOT.

powołać [povowatɕ]

powołać dov. obl. od powoływać

glej tudi powoływać

I . powoływać <‑łuje; dov. obl. powołać> [povowɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. powoływać (wyznaczać):

2. powoływać (wzywać):

fraza:

II . powoływać <‑łuje; dov. obl. powołać> [povowɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. powoływać (opierać się na):

2. powoływać (rościć sobie):

opolanin (-anka) <rod. ‑a, mn. ‑ie> [opolaɲin] SAM. m. spol (ž. spol)

powodzenie <rod. ‑ia, brez mn. > [povodzeɲe] SAM. sr. spol

1. powodzenie (pomyślny obrót spraw, sukces):

2. powodzenie (szczęście):

3. powodzenie (popularność):

powonienie <rod. ‑ia, brez mn. > [povoɲeɲe] SAM. sr. spol

powozownia <rod. ‑ni, mn. ‑ie> [povozovɲa] SAM. ž. spol

powikłanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [povikwaɲe] SAM. sr. spol nav. v mn.

1. powikłanie (trudna sytuacja):

2. powikłanie MED.:

powolność <rod. ‑ści, brez mn. > [povolnoɕtɕ] SAM. ž. spol ur. jez.

powojenny [povojennɨ] PRID.

odwołanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [odvowaɲe] SAM. sr. spol

1. odwołanie brez mn.:

2. odwołanie (dymisja: urzędnika, ambasadora):

3. odwołanie:

4. odwołanie brez mn. PRAVO:

zawołanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zavowaɲe] SAM. sr. spol

fraza:

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

Preiščite slovar.

Druga spletna mesta

Sporočila uporabnikov

Vadnica za besedišče

Synonyms

Moja zgodovina iskanj