Prevodi za „przybicie“ v slovarju poljsko » nemški

przebicie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [pʃebitɕe] SAM. sr. spol

1. przebicie (zrobienie dziury):

przebicie

Durchbohrung ž. spol

siła przebicia pog.

Durchsetzungskraft ž. spol

mieć małą/dużą siłę przebicia pog.

kleine/große Durchsetzungskraft haben

2. przebicie (otwór):

przebicie

Durchstoß m. spol

robotnicy wykuli przebicie do pomieszczenia obok

die Arbeiter m. spol mn. machten einen Durchstoß durch die Wand

3. przebicie pog. ELEK.:

przebicie

Durchschlag m. spol

na kablu było przebicie powodujące zwarcie

der Durchschlag im Kabel rief einen Kurzschluss hervor

4. przebicie TRG.:

przebicie

Mehrgebot sr. spol

przebicie

Gewinn m. spol

na tym towarze miałem trzykrotne przebicie

mit dieser Ware hatte ich einen dreifachen Gewinn

5. przebicie RUD.:

przebicie

Durchbruch m. spol

przebicie

Durchstich m. spol

6. przebicie brez mn. MED. (perforacja):

przebicie

Durchbohrung ž. spol

przebicie

Durchstoßung ž. spol

przebicie

Durchstechung ž. spol

przebicie

Perforation ž. spol

przybycie <rod. ‑ia, brez mn. > [pʃɨbɨtɕe] SAM. sr. spol

przybycie

Ankunft ž. spol

przybycie

Eintreffen sr. spol

przepicie <rod. ‑ia, brez mn. > [pʃepitɕe] SAM. sr. spol

przepicie

übermäßiger Alkoholkonsum m. spol

umrzeć z przepicia

sich tož. zu Tode trinken

z przepicia boli go głowa

vom übermäßigen Alkoholkomsum tut ihm der Kopf m. spol weh

przyjście <rod. ‑ia, brez mn. > [pʃɨjɕtɕe] SAM. sr. spol

przyjście

Ankunft ž. spol

przyzwoicie [pʃɨzvoitɕe] PRISL.

przyzwoicie zachowywać się

anständig

przyzwoicie zachowywać się

korrekt

przyzwoicie wynagrodzić

reichlich

przyzwoicie wynagrodzić

beträchtlich

przybity [pʃɨbitɨ] PRID. pog. (zmartwiony)

przybity

niedergeschlagen

przybity

deprimiert

przybiec [pʃɨbjets], przybiegnąć [pʃɨbjegnoɲtɕ] dov. obl., przybiegać [pʃɨbjegatɕ] <‑ga> GLAG. nepreh. glag.

przybiec

herbeilaufen

I . przybijać <‑ja; dov. obl. przybić> [pʃɨbijatɕ] GLAG. preh. glag.

1. przybijać (przymocowywać):

przybijać gwóźdź

einschlagen

przybijać deskę

anschlagen

przybijać deskę

annageln

2. przybijać fig. (martwić):

przybijać

niederdrücken ur. jez.

przybijać

bedrücken

3. przybijać (dobijać targu):

przybić interes

ein Geschäft zustande kommen lassen

przybijać piątkę pog.

abklatschen

II . przybijać <‑ja; dov. obl. przybić> [pʃɨbijatɕ] GLAG. nepreh. glag. (dopływać)

przybijać do portu/brzegu

im Hafen/am Ufer anlegen

podbicie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [podbitɕe] SAM. sr. spol

1. podbicie ANAT. (stopy):

podbicie

Fußrücken m. spol

podbicie

Spann m. spol

2. podbicie (podpinka):

podbicie

Futter sr. spol

futrzane podbicie

Pelzfutter sr. spol

rozbicie <rod. ‑ia, brez mn. > [rozbitɕe] SAM. sr. spol

1. rozbicie ZGOD.:

rozbicie dzielnicowe

Zerfall m. spol in Teilherzogtümer (in der Geschichte Polens 1138 - 1320)

2. rozbicie (złe samopoczucie):

rozbicie

Zermürbung ž. spol

przyjęcie SAM.

Geslo uporabnika

przyjęcie wieczorne sr. spol

Abendempfang m. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Złapanemu fałszerzowi groziły tortury, obcięcie prawej ręki i przybicie jej na bramie miejskiej oraz śmierć poprzez ścięcie.

pl.wikipedia.org

Nawet do dwudziestego wieku karą za kradzież z kopalni było przybicie ręki złodzieja do kołowrotu.

pl.wikipedia.org