Prevodi za „rostroter“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

globtroter <rod. ‑a, mn. ‑erzy> [gloptroter] SAM. m. spol

globtroter

Globetrotter(in) m. spol (ž. spol)

globtroter

Weltenbummler(in) m. spol (ž. spol)

postronek <rod. ‑nka, mn. ‑nki> [postronek] SAM. m. spol ur. jez.

postronek

Strick m. spol

prowadzić zwierzę na postronku

ein Tier am Strick führen

rostra <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [rostra] SAM. ž. spol ARHIT.

rostra

Rostra ž. spol

rostry [rostrɨ] SAM.

rostry mn. < rod. mn. ‑rów> NAVT.:

rostry

Bootsdeck sr. spol

rostbef <rod. ‑u, brez mn. > [rozdbef] SAM. m. spol

1. rostbef (mięso):

rostbef

Rindslende ž. spol

2. rostbef (potrawa):

rostbef

Roastbeef sr. spol

fokstrot <rod. ‑a, mn. ‑y> [fokstrot] SAM. m. spol GLAS.

fokstrot

Foxtrott m. spol

dostrajać <‑ja> [dostrajatɕ], dostroić [dostroitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

dostrajać fortepian, gitarę

stimmen

dostrajać radioodbiornik

abstimmen

ostrobok <rod. ‑a, mn. ‑i> [ostrobok] SAM. m. spol ZOOL.

ostrobok

Stöcker m. spol

ostrobok

Bastardmakrele ž. spol

ostrogon <rod. ‑a, mn. ‑y> [ostrogon] SAM. m. spol ZOOL.

ostrogon

Spitzschwanzmakropode m. spol

ostrołuk <rod. ‑u, mn. ‑i> [ostrowuk] SAM. m. spol ARHIT.

ostrołuk

Spitzbogen m. spol

ostrożny [ostroʒnɨ] PRID.

1. ostrożny (rozważny):

ostrożny człowiek, postępowanie

vorsichtig

ostrożny człowiek, postępowanie

behutsam

2. ostrożny (powściągliwy):

ostrożny oszacowanie, prognoza

vorsichtig

ostrożny oszacowanie, prognoza

vage

postroić [postroitɕ]

postroić dov. obl. od stroić

glej tudi stroić

I . stroić <‑oi; pret. ‑rój> [stroitɕ] GLAG. preh. glag.

1. stroić ur. jez. (ubierać):

stroić dziecko

[aus]putzen

stroić dziecko

herausputzen pog.

2. stroić ur. jez. (ozdabiać):

stroić choinkę

schmücken

3. stroić t. GLAS. (zmieniać częstotliwość):

stroić radio, instrument

[ab]stimmen

stroić radio, instrument

einstellen

fraza:

stroić miny

eine Fratze [o. Grimasse pog. ] schneiden

II . stroić <‑oi; pret. ‑rój> [stroitɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez. (być ozdobą)

stroić

schmücken

stroić

für Glanz sorgen

III . stroić <‑oi; pret. ‑rój> [stroitɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez. (ubierać się)

stroić

sich tož. [aus]putzen

stroić

sich tož. herausputzen pog.

postronny [postronnɨ] PRID. ur. jez.

postronny obserwator

unbeteiligter Beobachter m. spol

osoba postronna

Dritte(r) mf