Prevodi za „rozpustne“ v slovarju poljsko » nemški

rozpustny [rospustnɨ] PRID. ur. jez.

rozpustny

ausschweifend

rozpustny

sittenlos

rozpusta <rod. ‑ty, brez mn. > [rospusta] SAM. ž. spol ur. jez.

rozpusta

Ausschweifung ž. spol

rozpusta

Sittenlosigkeit ž. spol

dom rozpusty

Bordell sr. spol

dom rozpusty

Freudenhaus sr. spol

rozpuścić [rospuɕtɕitɕ]

rozpuścić dov. obl. od rozpuszczać

glej tudi rozpuszczać

I . rozpuszczać <‑cza; dov. obl. rozpuścić> [rospuʃtʃatɕ] GLAG. preh. glag.

1. rozpuszczać (rozcieńczać):

rozpuszczać

verdünnen

2. rozpuszczać (topić):

rozpuszczać

schmelzen

3. rozpuszczać (rozwiązywać):

rozpuszczać włosy

lösen

4. rozpuszczać pog. (rozpowszechniać):

rozpuszczać

herumerzählen

rozpuszczać

verbreiten

rozpuszczać plotki

Klatsch verbreiten

5. rozpuszczać (źle wychować, pozwalać na wszystko):

rozpuszczać

jdn verziehen pog.

rozpuszczone dziecko

verzogenes Kind sr. spol

II . rozpuszczać <‑cza; dov. obl. rozpuścić> [rospuʃtʃatɕ] GLAG. povr. glag.

1. rozpuszczać:

rozpuszczać (rozprowadzać się w cieczy) (cukier)

sich tož. [auf]lösen

2. rozpuszczać:

rozpuszczać (topić się) (lód)

auftauen

rozpuszczać (topić się) (lód)

schmelzen

fraza:

rozpuścił się jak dziadowski bicz

vor Übermut [o. Freude] geriet er außer Rand und Band pog.

I . rozpętać [rospentatɕ] dov. obl., rozpętywać [rospentɨvatɕ] <‑tuje> GLAG. preh. glag. več. dov. obl.

1. rozpętać (zdjąć pęta):

rozpętać

Fesseln lösen [o. abnehmen]

2. rozpętać pog. (wywołać):

rozpętać kłótnię, dyskusję

entfesseln

rozpętać kłótnię, dyskusję

auslösen

II . rozpętać [rospentatɕ] dov. obl., rozpętywać [rospentɨvatɕ] <‑tuje> GLAG. povr. glag. več. dov. obl.

rozpętać (wojna, kłótnia)

ausbrechen

rozpętać (burza)

losbrechen

I . rozpisać [rospisatɕ] dov. obl., rozpisywać [rospisɨvatɕ] <‑suje> GLAG. preh. glag.

1. rozpisać (ogłaszać):

rozpisać konkurs [na coś]

einen Wettbewerb [für etw] ausschreiben

rozpisać wybory

die Wahlen ausschreiben

2. rozpisać (zapisując rozdzielić):

rozpisać tekst na role

den Text für die einzelnen Rollen abschreiben

rozpisać utwór na głosy

die Komposition [o. Partitur] für die einzelnen Stimmen kopieren

II . rozpisać [rospisatɕ] dov. obl., rozpisywać [rospisɨvatɕ] <‑suje> GLAG. povr. glag.

rozpisać

weitschweifig schreiben

rozpisać

sich tož. weit und breit auslassen pog.

rozpalony [rospalonɨ] PRID.

rozpalony czoło:

rozpalony

glühend

rozpalony

heiß

rozplatać <‑ta; dov. obl. rozpleść> [rosplatatɕ] GLAG. preh. glag.

rozplatać warkocz:

rozplatać

aufflechten

rozplątać [rosplontatɕ] dov. obl., rozplątywać [rosplontɨvatɕ] <‑tuje> GLAG. preh. glag.

1. rozplątać (rozsupływać):

rozplątać węzeł

lösen

rozplątać nici

entwirren

rozplątać nici

auseinander wickeln

2. rozplątać fig. (wyjaśniać):

rozplątać zagadkę

[auf]lösen

rozplątać zagadkę

entwirren

rozpłatać <‑ta> [rospwatatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

rozpłatać brzuch:

rozpłatać

aufschlitzen