Prevodi za „wyzwaniami“ v slovarju poljsko » nemški

wyzwanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [vɨzvaɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

wyzwanie

Herausforderung ž. spol

rzucić komuś/czemuś wyzwanie

jdn/etw herausfordern

podjąć wyzwanie

die Herausforderung annehmen

I . wydzwaniać <‑ia; pret. ‑iaj> [vɨdzvaɲatɕ], wydzwonić dov. obl. GLAG. nepreh. glag. (ciągle dzwonić)

wydzwaniać do kogoś

ständig [o. stundenlang] mit jdm telefonieren

co mam mu powiedzieć następnym razem, jak znowu cię nie będzie? on stale tu wydzwania

was soll ich ihm nächstes Mal sagen, wenn du wieder nicht da bist? er ruft stänidg an

II . wydzwaniać <‑ia; pret. ‑iaj> [vɨdzvaɲatɕ], wydzwonić dov. obl. GLAG. preh. glag. več. dov. obl. pog. (zużyć)

wydzwonić całą kartę telefoniczną

das ganze Guthaben einer Telefonkarte verbrauchen

wydzwonił w tym miesiącu rachunek na 500 złotych

er vertelefonierte in diesem Monat 500 Zloty

I . wyzwalać <‑la; dov. obl. wyzwolić> [vɨzvalatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wyzwalać (uwalniać):

wyzwalać kraj

befreien

2. wyzwalać (wydobywać):

wyzwalać reakcję

auslösen

3. wyzwalać (pobudzać):

wyzwalać energię, zapał

freisetzen

wyzwalać instynkty, namiętności

wecken

wyzwalać instynkty, namiętności

wachrufen

wyzwalać emocje

auslösen

II . wyzwalać <‑la; dov. obl. wyzwolić> [vɨzvalatɕ] GLAG. povr. glag.

1. wyzwalać (uwalniać się):

wyzwalać się z więzów (człowiek)

sich tož. von Fesseln [o. Ketten] befreien

2. wyzwalać (pozbywać się):

wyzwalać się od przesądów (człowiek)

Vorurteile revidieren

3. wyzwalać:

wyzwalać (wydobywać się) (ciepło)

ausströmen

wyzwalać (wydobywać się) (ciepło)

freigesetzt werden

wyzwalacz <rod. ‑a, mn. ‑e> [vɨzvalatʃ] SAM. m. spol

1. wyzwalacz FOTO.:

wyzwalacz

Auslöser m. spol

2. wyzwalacz ZRAČ. PROM.:

wyzwalacz

Reißleine ž. spol

wyznanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [vɨznaɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

1. wyznanie (deklaracja: miłości):

wyznanie

Erklärung ž. spol

wyznanie

Geständnis sr. spol

2. wyznanie (wyjawienie: sekretu):

wyznanie

Offenbarung ž. spol

3. wyznanie (religia):

wyznanie

Konfession ž. spol

wyznanie wiary

Glaubensbekenntnis sr. spol

wyznanie wiary

Kredo sr. spol

wyznanie wiary

Credo sr. spol

wyznaniowy [vɨznaɲovɨ] PRID.

wyznaniowy

Glaubens-

wyznaniowy

Konfessions-

wyznaniowy

konfessionell

różnice wyznaniowe

konfessionelle Unterschiede m. spol mn.

różnice wyznaniowe

Glaubensunterschiede m. spol mn.

wezwanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [vezvaɲe] SAM. sr. spol

1. wezwanie brez mn. (czynność):

wezwanie

Aufforderung ž. spol

2. wezwanie pis. jez. (pismo):

wezwanie do sądu

[Vor]ladung ž. spol

wezwanie do wojska

Einberufung ž. spol

3. wezwanie przest (nazwa):

kościół pod wezwaniem Św. Jana

Johanneskirche ž. spol

4. wezwanie ur. jez. (apel):

wezwanie

Appell m. spol

wezwanie

Aufruf m. spol