Prevodi za „zähen“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

Aachen [axen] SAM. sr. spol

Aachen → Akwizgran

glej tudi Akwizgran

Akwizgran <rod. ‑u, brez mn. > [akfizgran] SAM. m. spol

Akwizgran

Aachen sr. spol

I . żaden <żadna, żadne> [ʒaden] ZAIM.

1. żaden (ani jeden):

żaden

keine(r, s)

nie było żadnego klienta

es war kein einziger Kunde m. spol da

nie było żadnego klienta

es gab keinen einzigen Kunden

nie mam żadnych przyjaciół

ich habe keine [o. keinerlei] Freunde

w żadnym razie

in keinem Fall

w żadnym razie

keinesfalls

za żadne skarby pog.

um nichts in der Welt

w żaden sposób

in keinster Weise

w żadnym wypadku!

auf keinen Fall!

w żadnym wypadku!

kommt nicht in Frage!

pod żadnym pozorem [nie wolno...]

unter keinen Umständen [ist es erlaubt ...]

za żadną cenę

um keinen Preis

pod żadnym względem

in keinerlei Hinsicht

żadna praca nie hańbi preg.

Arbeit ž. spol schändet nicht

żaden tam slabš. pog.

keiner

nie interesują mnie żadne tam filmy science fiction slabš. pog.

es interessieren mich keine Science-Fiction-Filme

nie ma żadnej wątpliwości

es besteht nicht der geringste Zweifel m. spol

bez żadnego pożytku

ohne irgendwelchen [o. irgendeinen] Nutzen

bez żadnego pożytku

nutzlos

bez żadnego powodu

ohne irgendeinen Grund

bez żadnego powodu

grundlos

2. żaden (brak znaczenia, wartości):

korzyść z tego żadna

der Nutzen m. spol daraus ist gleich null

wartość tego utworu jest żadna

dieses Werk sr. spol ist wertlos

3. żaden (spośród kilku):

żaden

keine(r, s)

żaden z nich

keiner von ihnen

II . żaden <rod. żadnego, mn. żadni> [ʒaden] SAM. m. spol prid. sklan. obl. (nikt)

żaden

keine(r, s)

żaden

niemand

zawołała synów, ale żaden nie przyszedł

sie rief die Söhne, aber keiner ist gekommen

bochen <rod. bochna, mn. bochny> [boxen] SAM. m. spol

bochen pog.:

bochen

[Brot]laib m. spol

bochen chleba

Brotlaib m. spol

fraza:

jaki bochen, taka skórka, jaka matka, taka córka preg.

der Apfel m. spol fällt nicht weit vom Stamm preg.

zahuczeć [zaxutʃetɕ]

zahuczeć dov. obl. od huczeć

glej tudi huczeć

I . huczeć <‑czy; pret. hucz> [xutʃetɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. huczeć < dov. obl. za‑>:

huczeć (rozbrzmiewać niskimi dźwiękami) (wodospad, fale)

rauschen

2. huczeć (strofować kogoś):

huczeć na kogoś

jdn anschreien [o. anbrüllen]

huczał od rana na współpracowników

seit dem Morgen brüllte er seine Mitarbeiter an

II . huczeć <‑czy; pret. hucz> [xutʃetɕ] GLAG. nepreh. glag., brezos.

huczeć

dröhnen

huczało mu w głowie od oklasków

ihm dröhnte der Kopf m. spol vor Beifall

miasto huczy od plotek

die Stadt ž. spol ist voller Gerüchte

zahukany [zaxukanɨ] PRID. pog.

zahukany dziecko:

zahukany

eingeschüchtert

zahukany

schüchtern