Prevodi za „zaświadczać“ v slovarju poljsko » nemški

zaświadczać <‑cza; dov. obl. zaświadczyć> [zaɕfjattʃatɕ] GLAG. preh. glag.

zaświadczać

bescheinigen

zaświadczać

bestätigen

zaświadczać o czymś

etw bestätigen

Primeri uporabe besede zaświadczać

zaświadczać o czymś

etw bestätigen

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

O tym fakcie z kolei zaświadcza zeszyt z roku 1940 będący dokumentacją dokonywanego przemiału.

pl.wikipedia.org

Chociaż o przeszłości świątyni wiadomo niewiele, stele zaświadczają, iż była ona odnawiana w 1540 i 1816 roku.

pl.wikipedia.org

Przeniesiony tam został w 1984, o czym zaświadcza notatka na nim umieszczona.

pl.wikipedia.org

Podnosiły prestiż domu i zaświadczały o majętności posiadacza.

pl.wikipedia.org

Osoby, które bezpośrednio się z nim zetknęły, zaświadczają, że był „prawdziwym ojcem, opiekunem sierot”.

pl.wikipedia.org

Do zawarcia takiego małżeństwa potrzebne jest zaświadczenie a czasami odpowiednie pozwolenie, które zaświadcza o tym, że para może być małżeństwem.

pl.wikipedia.org

Informacja o sołtysie z 1506 zaświadcza, że wieś musiała być lokowana na prawie niemieckim.

pl.wikipedia.org

O świętości życia mnicha zaświadczały liczne przypadki uzdrowień, jakie miały miejsce przy jego grobie.

pl.wikipedia.org

Dokument z 1419 zaświadcza zaś o istnieniu – obok wymienionych organów – również rady miejskiej.

pl.wikipedia.org