Prevodi za „zakołatać“ v slovarju poljsko » nemški

zakołatać [zakowatatɕ]

zakołatać dov. obl. od kołatać

glej tudi kołatać

I . kołatać <‑acze [lub ‑ta]; pret. ‑łacz> [kowatatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. kołatać (stukać):

kołatać czymś o coś

mit etw gegen etw klopfen

kołatać do drzwi

an die Tür klopfen [o. pochen ur. jez. ]

2. kołatać fig.:

kołatać (bić) (serce)

klopfen

kołatać (bić) (serce)

pochen ur. jez.

3. kołatać (usilnie prosić o coś):

kołatać o pożyczkę

[den Chef] wegen einer Gehaltserhöhung bearbeiten pog.

II . kołatać <‑acze [lub ‑ta]; pret. ‑łacz> [kowatatɕ] GLAG. povr. glag.

1. kołatać (trząść się na wybojach):

kołatać

durchgerüttelt werden

życie [lub duch] ledwie się w kimś kołacze

es ist kaum noch Leben sr. spol in jdm

2. kołatać fig. (nie opuszczać):

ta myśl ciągle kołatała się mu w głowie

dieser Gedanke m. spol ließ ihn nicht mehr los

po głowie kołatała mu się stara melodyjka

ihm ging eine alte Melodie ž. spol im Kopf herum

3. kołatać (włóczyć się):

kołatać

sich tož. herumtreiben