Prevodi za „zapętlonym“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

zaperzony [zapeʒonɨ] PRID. pog.

1. zaperzony (rozgniewany):

zaperzony

erzürnt

zaperzony

aufgebraust

2. zaperzony (zarośnięty perzem):

zaperzony

mit Unkraut bewachsen

zaperzony

verunkrautet

zapalony [zapalonɨ] PRID.

1. zapalony (świecący się, palący się):

zapalony światło, zapałka, świeca

brennend

2. zapalony (zagorzały):

zapalony zwolennik, myśliwy

leidenschaftlich

zapalony zwolennik, myśliwy

passioniert

zapchlony [zapxlonɨ] PRID. pog.

zapchlony

verflöht

zapchlony

verfloht

zapchlony pies

verflöhter [o. verflohter] Hund m. spol

zapędzony [zapendzonɨ] PRID. pog.

zapędzony

geschäftig

zapeklować [zapeklovatɕ]

zapeklować dov. obl. od peklować

glej tudi peklować

peklować <‑luje; dov. obl. za‑> [peklovatɕ] GLAG. preh. glag. GASTR.

peklować mięso

pökeln

zapatrzony [zapatʃonɨ] PRID.

zapatrzony w siebie

von sich selbst eingenommen

zapatrzony w siebie

eingebildet

być w kogoś zapatrzonym

von jdm eingenommen sein

I . zapętlać <‑la> [zapentlatɕ], zapętlić [zapentlitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag. pog.

1. zapętlać (zawiązać):

zapętlać

eine Schlinge knüpfen

2. zapętlać fig. (skomplikować):

zapętlać

verwirren

zapętlać

verkomplizieren

II . zapętlać <‑la> [zapentlatɕ], zapętlić [zapentlitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. pog.

1. zapętlać:

zapętlać (zostać zapętlonym) (lina, sznur)

sich tož. verwirren [o. verknoten]

2. zapętlać fig.:

zapętlać (skomplikować się) (fabuła, myśl)

sich tož. verwirren [o. verkomplizieren]

I . zapełniać <‑ia> [zapewɲatɕ], zapełnić [zapewɲitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

zapełniać

füllen

II . zapełniać <‑ia> [zapewɲatɕ], zapełnić [zapewɲitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

zapełniać

sich tož. füllen

zapełniać

voll werden

zapeszać <‑sza> [zapeʃatɕ], zapeszyć [zapeʃɨtɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. ur. jez.

zapeszać

unken

zapeszać

schwarzmalen

nie chcę zapeszać

ich will nicht unken

I . zapewniać <‑ia> [zapevɲatɕ], zapewnić [zapevɲitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. zapewniać (upewniać):

zapewniać kogoś o czymś

jdm etw versichern [o. beteuern]

zapewnił mnie, że...

er versicherte mir, dass ...

2. zapewniać (gwarantować):

zapewniać

sichern

zapewniać

sicherstellen

zapewniać bezpieczeństwo

gewährleisten

zapewniać komuś utrzymanie

für jds Lebensunterhalt sorgen

II . zapewniać <‑ia> [zapevɲatɕ], zapewnić [zapevɲitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

zapewniać

sich tož. versichern

zapewniać się o wzajemnej przyjaźni

sich der gegenseitigen Freundschaft versichern

zapełznąć [zapewznoɲtɕ]

zapełznąć dov. obl. od pełznąć

glej tudi pełznąć

pełznąć [pewznoɲtɕ]

pełznąć dov. obl. od pełzać

zapłoniony [zapwoɲonɨ] PRID. ur. jez. (zarumieniony)

zapłoniony

errötet

panna zapłoniona ze wstydu

vor Scham errötete Jungfrau ž. spol

zapewne [zapevne] ČLEN.

1. zapewne (pewnie, chyba):

zapewne

sicherlich

zapewne

bestimmt

zapewne

wohl

domyślasz się zapewne, o co chodzi

du ahnst sicherlich, worum es geht

2. zapewne (oczywiście, niewątpliwie):

zapewne

sicher[lich]

zapewne

gewiss

zapewne, można żyć też bez komputera

sicher kann man auch ohne einen Computer leben

3. zapewne (prawdopodobnie):

zapewne

wahrscheinlich

spotkasz się z Ewą? – zapewne

triffst du dich mit Eva? – wahrscheinlich

zapłon <rod. ‑u, mn. ‑y> [zapwon] SAM. m. spol

1. zapłon AVTO.:

zapłon

Zündung ž. spol

zapłon

Zündanlage ž. spol

2. zapłon brez mn. TEH.:

zapłon

Zündung ž. spol

bomba z opóźnionym zapłonem

Zeitbombe ž. spol

mieć spóźniony zapłon pog.

eine lange Leitung haben pog.

mieć spóźniony zapłon pog.

langsam schalten pog.

zapłonąć <‑nie> [zapwonoɲtɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. ur. jez.

1. zapłonąć:

zapłonąć (zacząć się palić) (ogień)

entflammen ur. jez.

2. zapłonąć:

zapłonąć (zacząć się świecić) (gwiazdy, latarnie)

aufleuchten

zapłonąć (zacząć się świecić) (gwiazdy, latarnie)

aufblitzen

oczy komuś zapłonęły gniewem/radością

jds Augen ntpl blitzten auf vor Zorn/Freude

3. zapłonąć fig. (doznać gwałtownych uczuć):

zapłonąć

entflammen ur. jez.

zapłonąć

erglühen ur. jez.

zapłonąć miłością

in Liebe entflammen ur. jez.

zapłonąć żądzą zemsty

nach Rache dürsten ur. jez.

4. zapłonąć fig.:

zapłonąć (stać się rozpalonym) (uszy, policzki)

erröten

chłopiec zapłonął rumieńcem wstydu

der Junge m. spol wurde feuerrot vor Scham

5. zapłonąć fig.:

zapłonąć (stać się intensywnie czerwonym) (niebo, maki)

sich tož. röten [o. rot färben]

zapłonowy [zapwonovɨ] PRID. AVTO.

zapłonowy

Zünd-

świeca zapłonowa

Zündkerze ž. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Poznaje przyjaciół dziadka którzy przez ostatnie 70 lat żyli w zapętlonym dniu z 1940 r., przez co nie postarzeli się.

pl.wikipedia.org