Prevodi za „incarnare“ v slovarju angleško » poljski

incarnate [ɪnˈkɑ:nət, am. angl. -ˈkɑ:r-] PRID.

incarnate

wcielony

evil incarnate

wcielenie sr. spol zła

incarnation [ˌɪnkɑ:ˈneɪʃən, am. angl. -kɑ:r-] SAM.

1. incarnation brez mn. (living form):

incarnation

ucieleśnienie sr. spol

2. incarnation (lifetime):

incarnation

poprzednie wcielenie sr. spol

incarcerate [ɪnˈkɑ:səreɪt, am. angl. -ˈkɑ:rsə-] GLAG. preh. glag. ur. jez.

incarcerate

więzić [perf u-]

incarcerate

umieścić w więzieniu