latinsko » nemški

incipissō <incipissere, – –>

Intens. v. incipio Plaut.

eifrig beginnen

glej tudi in-cipiō

I . in-cipiō <incipere, incēpī, inceptum> (capio) perf Akt. meist durch coepi ersetzt VERB trans

etw. anfangen, beginnen, unternehmen [ proelium; oppugnationem; opus; iter; deditionem ]

II . in-cipiō <incipere, incēpī, inceptum> (capio) perf Akt. meist durch coepi ersetzt VERB intr

1.

anfangen, seinen Anfang nehmen, ansetzen, sich anschicken
frigoribus incipit annus (m. Infin)
das Wort ergreifen

2.

zu reden beginnen, anfangen (zu jmdm.: Dat; mit: ab) [ a Iove ]

I . in-cipiō <incipere, incēpī, inceptum> (capio) perf Akt. meist durch coepi ersetzt VERB trans

etw. anfangen, beginnen, unternehmen [ proelium; oppugnationem; opus; iter; deditionem ]

II . in-cipiō <incipere, incēpī, inceptum> (capio) perf Akt. meist durch coepi ersetzt VERB intr

1.

anfangen, seinen Anfang nehmen, ansetzen, sich anschicken
frigoribus incipit annus (m. Infin)
das Wort ergreifen

2.

zu reden beginnen, anfangen (zu jmdm.: Dat; mit: ab) [ a Iove ]

sincipitāmentum <ī> nt (sinciput) Plaut.

Vorderkopfstück

prīncipiālis <e> (principium) Lucr.

anfänglich, ursprünglich

incitō <citāre> (Motor)

Neulatein
anlassen

in-cīvīlis <e> nachkl.

ungebührlich, tyrannisch, ungerecht, hart [ verba; ingenium ]

sin-ciput <pitis> nt (caput) vor -u. nachkl.

Vorderkopf
sinciput meton.
Hirn

con-cipilō <cipilāre> vor- u. nachkl.

an sich reißen

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Pošljite nam jo, želimo si vaših odzivov!

Stran Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina