Prevodi za „ausguckmann“ v slovarju nemško » poljski

a̱u̱s|gucken GLAG. preh. glag. pog. (ausschauen)

sich daj. etw/jdn ausgucken

wypatrywać [dov. obl. wypatrzyć ]upatrywać [dov. obl. upatrzyć ] sobie kogoś/coś

ausgucken

upatrywać [dov. obl. upatrzyć ]

I . a̱u̱sgebrannt [ˈaʊsgəbrant] GLAG. nepreh. glag., preh. glag.

ausgebrannt pp von ausbrennen

II . a̱u̱sgebrannt [ˈaʊsgəbrant] PRID. (körperlich, geistig)

ausgebrannt

wyczerpany

glej tudi ausbrennen

I . a̱u̱s|brennen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. ausbrennen (Feuer):

ausbrennen

wypalać [dov. obl. wypalić] się

2. ausbrennen (Gebäude, Auto):

ausbrennen

spalać [dov. obl. spalić] się

II . a̱u̱s|brennen GLAG. preh. glag. irr (wegätzen)

ausbrennen Warze

wypalać [dov. obl. wypalić]

hina̱u̱s|gucken GLAG. nepreh. glag. pog.

hinausgucken → hinausblicken

glej tudi hinausblicken

hina̱u̱s|blicken GLAG. nepreh. glag.

hinausblicken

wyglądać [dov. obl. wyjrzeć] na zewnątrz

zum [o. aus dem] Fenster hinausblicken

patrzeć [lub wyglądać] przez okno

hera̱u̱s|gucken GLAG. nepreh. glag. pog.

1. herausgucken (heraussehen):

herausgucken

wyglądać [dov. obl. wyjrzeć]

aus dem Fenster herausgucken

wyjrzeć przez okno [lub z okna]

2. herausgucken (sichtbar sein):

herausgucken

prześwitywać

dein Unterhemd guckt heraus

twój podkoszulek m. spol prześwituje