Prevodi za „kauppaa“ v slovarju nemško » poljski

I . kausa̱l [kaʊ​ˈzaːl] PRID.

1. kausal ur. jez. Beziehung, Zusammenhang:

kausal

przyczynowy

2. kausal LINGV.:

kausal Konjunktion, Nebensatz

przyczynowy

II . kausa̱l [kaʊ​ˈzaːl] PRISL. ur. jez.

mit etw kausal zusammenhängen

pozostawać z czymś w związku przyczynowym

kạppen [ˈkapən] GLAG. preh. glag.

1. kappen (durchtrennen):

kappen Seil

przecinać [dov. obl. przeciąć]

2. kappen fig (wegnehmen) Finanzmittel:

jdm die Zuschüsse kappen

obcinać [dov. obl. obciąć] komuś dodatki pieniężne

die Rentenerhöhung kappen

obciąć podwyżki rent