Prevodi za „lossprengend“ v slovarju nemško » poljski

vo̱rspringend PRID.

vorspringend Ecke, Kante

wystający

vorspringend Nase, Kinn

wystający

vorspringend Nase, Kinn

sterczący

ạnstrengend PRID.

anstrengend Tag

męczący

anstrengend Arbeit

wytężony

anstrengend Arbeit

wyczerpujący

anstrengend Training

forsowny

anstrengend Leben

intensywny

I . sprẹngen [ˈʃprɛŋən] GLAG. preh. glag.

1. sprengen (mit Sprengstoff zerstören):

sprengen

wysadzać [dov. obl. wysadzić]

etw in die Luft sprengen

wysadzić coś w powietrze

2. sprengen (bersten lassen):

sprengen Gefäß, gefrorenes Wasser

rozsadzać [dov. obl. rozsadzić]

Eis hat die Flasche gesprengt

lód m. spol rozsadził butelkę

3. sprengen (gewaltsam auflösen):

sprengen Versammlung

rozpędzać [dov. obl. rozpędzić]

4. sprengen (auseinanderreißen):

sprengen Fesseln

zrywać [dov. obl. zerwać]

5. sprengen (aufbrechen):

sprengen Tür

wyważać [dov. obl. wyważyć]

sprengen Schloss

wyłamywać [dov. obl. wyłamać]

sprengen Schloss

wyrywać [dov. obl. wyrwać]

6. sprengen (gießen):

sprengen Rasen

zraszać [dov. obl. zrosić]

sprengen Wäsche

spryskiwać [dov. obl. spryskać]

sprengen Wäsche

skrapiać [dov. obl. skropić]

sprengen Straße

polewać [dov. obl. polać]

7. sprengen fig (zertrümmern):

die Freude sprengte mir fast die Brust

radość ž. spol mnie rozpierała fig

die Bank sprengen

rozbić bank fig

II . sprẹngen [ˈʃprɛŋən] GLAG. nepreh. glag. +sein ur. jez. (reiten)

durch den Wald/übers Feld sprengen

galopować [dov. obl. po‑] przez las/pole

durchs Tor sprengen

przelecieć przez bramę pog.

besprẹngen* GLAG. preh. glag.

besprengen

spryskiwać [dov. obl. spryskać]

e̱i̱n|sprengen GLAG. preh. glag.

einsprengen Wäsche:

einsprengen

skrapiać [dov. obl. skropić]

versprẹngen* GLAG. preh. glag.

1. versprengen a. VOJ. (auseinander treiben):

versprengen

rozpraszać [dov. obl. ‑proszyć]

versprengte Truppen

rozproszone oddziały m. spol mn.

2. versprengen (verspritzen):

versprengen

rozlewać [dov. obl. ‑lać]

versprengen

rozpryskiwać [dov. obl. ‑pryskać]

zersprẹngen* GLAG. preh. glag.

1. zersprengen (in die Luft spregen):

zersprengen

rozsadzać [dov. obl. rozsadzić]

2. zersprengen Menschenmenge, Truppen:

zersprengen

rozpędzać [dov. obl. rozpędzić]

zersprengen

rozgramiać [dov. obl. rozgromić]

lo̱s|sagen GLAG. povr. glag.

sich von jdm/etw lossagen

odżegnywać [lub odcinać] się od kogoś/czegoś ur. jez.

sich von alten Freunden lossagen

odwracać [dov. obl. odwrócić] się od starych przyjaciół

I . lo̱s|schlagen GLAG. preh. glag. irr

1. losschlagen (abschlagen):

den Putz von der Wand losschlagen

odbijać [dov. obl. odbić] tynk ze ściany

2. losschlagen pog. (billig verkaufen):

losschlagen

opylać [dov. obl. opylić ]pog.

losschlagen

opychać [dov. obl. opchnąć ]pog.

II . lo̱s|schlagen GLAG. nepreh. glag. irr

1. losschlagen VOJ. (angreifen):

losschlagen

atakować [dov. obl. za‑]

2. losschlagen (einschlagen):

auf jdn losschlagen

bić [lub uderzyć] kogoś

to̱dbringend PRID.

todbringend

śmiercionośny

todbringend

śmiertelny