Jednak wycofała się z tej propozycji i zaproponowała przyjęcie uchwały przewidującej "odłożenie frazesów narodowościowych" i poparcie niemieckiego ruchu robotniczego.
Dumas cieszył się, że zachwycił widzów, jednocześnie zdawał sobie sprawę, że pisany na zamówienie utwór roił się od inscenizacyjnych sztuczek i historycznych frazesów.
Pisarz, nie uciekając się do frazesów i moralizatorskiego tonu, ukazał całe spektrum rozmaitych postaw życiowych oraz surowe, choć niepozbawione zasad etycznych, prawo dżungli.
