Prevodi za Betrugs– v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

zestrugać [zestrugatɕ] dov. obl., zestrugiwać [zestrugivatɕ] <‑guje> GLAG. preh. glag.

zestrugać

abhobeln

zestrugać

weghobeln

ostrugać [ostrugatɕ]

ostrugać dov. obl. od strugać

glej tudi strugać

strugać <‑ga> [strugatɕ] GLAG. preh. glag.

1. strugać TEH. (wygładzać powierzchnię):

strugać deskę

hobeln

2. strugać (ociosywać):

strugać kij, palik

behauen

3. strugać (rzeźbić):

strugać figurkę

schnitzen

strugać wariata pog.

den Dummen spielen pog.

strugać ważniaka pog.

[sich] wichtig tun pog.

strugać ważniaka pog.

sich wichtig machen pog.

strug <rod. ‑a, mn. ‑i> [struk] SAM. m. spol TEH.

strug

Hobel m. spol

struga <rod. ‑gi, mn. ‑gi> [struga] SAM. ž. spol

1. struga (ciecz: krwi, łez):

struga

Strom m. spol

struga wody

Wasserstrahl m. spol

deszcz leje się strugami

es regnet [o. gießt] in Strömen

2. struga (strumyk):

struga

Bach m. spol

3. struga fig. (wiązka: powietrza, światła):

struga

Strahl m. spol

strugać <‑ga> [strugatɕ] GLAG. preh. glag.

1. strugać TEH. (wygładzać powierzchnię):

strugać deskę

hobeln

2. strugać (ociosywać):

strugać kij, palik

behauen

3. strugać (rzeźbić):

strugać figurkę

schnitzen

strugać wariata pog.

den Dummen spielen pog.

strugać ważniaka pog.

[sich] wichtig tun pog.

strugać ważniaka pog.

sich wichtig machen pog.

Etrusk(ka) <rod. ‑a, mn. ‑owie> [etrusk] SAM. m. spol(ž. spol) ZGOD.

Etrusk(ka)

Etrusker(in) m. spol (ž. spol)