poljsko » nemški

pospolicie [pospolitɕe] PRISL. ur. jez.

1. pospolicie (powszechnie):

politykier <rod. ‑a, mn. ‑erzy> [politɨkjer] SAM. m. spol slabš.

Stammtischpolitiker(in) m. spol (ž. spol) slabš.

spospolicieć [spospolitɕetɕ]

spospolicieć dov. obl. od pospolicieć

glej tudi pospolicieć

pospolicieć <‑eje> [pospolitɕetɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

1. pospolicieć (powszednieć):

2. pospolicieć (prymitywizować się):

die Kunst ž. spol verflacht

pospolicieć <‑eje> [pospolitɕetɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

1. pospolicieć (powszednieć):

2. pospolicieć (prymitywizować się):

die Kunst ž. spol verflacht

ekopolityka <rod. ‑ki, brez mn. > [ekopolitɨka] SAM. ž. spol POLIT.

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Predlagajte nov vnos.

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski