Prevodi za „Simmozheim“ v slovarju poljsko » nemški

immoralizm <rod. ‑u, loc ‑zmie, brez mn. > [immoralism] SAM. m. spol

1. immoralizm ur. jez.:

immoralizm

Immoralismus m. spol ur. jez.

2. immoralizm FILOZ.:

immoralizm

Immoralismus m. spol

głosić doktrynę immoralizmu

die Doktrin des Immoralismus verbreiten

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Amoralizm (inaczej immoralizm, moralny nihilizm) – pogląd, który odrzuca normy moralne i etyczne.

pl.wikipedia.org

Stosowanie kryteriów estetycznych zamiast moralnych (tj. potępiających i dążących do zniszczenia czegoś) przyświeca praktycznie całej jego twórczości (immoralizm).

pl.wikipedia.org

W wersji skrajnej (jako amoralizm) immoralizm domaga się w ogóle zniesienia wszelakiej etyki i moralnych ograniczeń jednostki.

pl.wikipedia.org

Immoralizm – stanowisko filozoficzne uważające za podstawę wszelkich ocen jedynie kryteria pozamoralne.

pl.wikipedia.org

Z jednej strony szokowała immoralizmem, okrucieństwem i wulgarnością niektórych obrazów, z drugiej zaś inspirowała całkiem nową estetyką.

pl.wikipedia.org