Prevodi za „Teezubereiter“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

prezbiter <rod. ‑a, mn. ‑erzy [lub ‑owie]> [prezbiter] SAM. m. spol REL.

prezbiter

Presbyter m. spol

prezbiter

Ältester m. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Ręczniczek – w liturgii katolickiej złożony kawałek białego lnianego sukna, który ministrant podaje prezbiterowi lub biskupowi do otarcia rąk w czasie tzw. lavabo.

pl.wikipedia.org

W synodzie uczestniczyło 19 biskupów i 26 prezbiterów, oraz świeccy.

pl.wikipedia.org

Pokuta: w sytuacji zwyczajnej sakramentu pokuty ważnie udziela ksiądz (prezbiter lub biskup) posiadający zwyczajną władzę kluczy (jurysdykcję).

pl.wikipedia.org

Jego nominacja na kardynała prezbitera została ogłoszona jednak dopiero po zakończeniu obrad soborowych, na konsystorzu 30 maja 1552 roku.

pl.wikipedia.org

Na konsystorzu 27 września 1861 otrzymał nominację na kardynała-prezbitera.

pl.wikipedia.org

Niektórzy teologowie uważają jednak, że ta kwestia nie jest oczywista i przywołują przypadki, kiedy prezbiter ordynował kapłanów.

pl.wikipedia.org