Prevodi za „Wstrzymaj“ v slovarju poljsko » nemški

wstrzymać [fstʃɨmatɕ]

wstrzymać dov. obl. od wstrzymywać

glej tudi wstrzymywać

I . wstrzymywać <‑muje; dov. obl. wstrzymać> [fstʃɨmɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wstrzymywać (zatrzymać):

wstrzymywać bieg, ruch

anhalten

wstrzymywać bieg, ruch

hemmen

wstrzymywać napór

zurückhalten

wstrzymywać napór

aufhalten

wstrzymać oddech

den Atem anhalten

2. wstrzymywać (odłożyć na później):

wstrzymywać realizację, wypłatę

zurückhalten

wstrzymywać wykonanie wyroku

aufschieben

wstrzymywać prace

einstellen

wstrzymywać prace

unterbrechen

II . wstrzymywać <‑muje; dov. obl. wstrzymać> [fstʃɨmɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. wstrzymywać (nie opowiedzieć się):

wstrzymywać się od głosu

sich tož. der Stimme enthalten

głos wstrzymujący się pis. jez.

Stimmenthaltung ž. spol

2. wstrzymywać (odłożyć na później):

wstrzymać się od czegoś

von etw Abstand nehmen

wstrzymywać się ze swoją decyzją/odpowiedzią

seine Entscheidung/Antwort aufschieben

wstrzymanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [fstʃɨmaɲe] SAM. sr. spol

wziąć [lub brać] na wstrzymanie

sich tož. zusammennehmen [o. zusammenreißen]

I . wstrzymywać <‑muje; dov. obl. wstrzymać> [fstʃɨmɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wstrzymywać (zatrzymać):

wstrzymywać bieg, ruch

anhalten

wstrzymywać bieg, ruch

hemmen

wstrzymywać napór

zurückhalten

wstrzymywać napór

aufhalten

wstrzymać oddech

den Atem anhalten

2. wstrzymywać (odłożyć na później):

wstrzymywać realizację, wypłatę

zurückhalten

wstrzymywać wykonanie wyroku

aufschieben

wstrzymywać prace

einstellen

wstrzymywać prace

unterbrechen

II . wstrzymywać <‑muje; dov. obl. wstrzymać> [fstʃɨmɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. wstrzymywać (nie opowiedzieć się):

wstrzymywać się od głosu

sich tož. der Stimme enthalten

głos wstrzymujący się pis. jez.

Stimmenthaltung ž. spol

2. wstrzymywać (odłożyć na później):

wstrzymać się od czegoś

von etw Abstand nehmen

wstrzymywać się ze swoją decyzją/odpowiedzią

seine Entscheidung/Antwort aufschieben

I . powstrzymać [pofstʃɨmatɕ] dov. obl., powstrzymywać [pofstʃɨmɨvatɕ] <‑muje> GLAG. preh. glag.

1. powstrzymać (zatrzymywać w miejscu):

powstrzymać nieprzyjaciela

aufhalten

2. powstrzymać (przeciwdziałać):

powstrzymać kogoś od czegoś

jdn von etw abhalten

powstrzymać kogoś od [zrobienia] czegoś

jdn davon abhalten, etw zu tun

3. powstrzymać (hamować):

powstrzymać śmiech, łzy

zurückhalten

powstrzymać śmiech, łzy

unterdrücken

powstrzymać oddech

den Atem anhalten

II . powstrzymać [pofstʃɨmatɕ] dov. obl., powstrzymywać [pofstʃɨmɨvatɕ] <‑muje> GLAG. povr. glag.

powstrzymać się od czegoś

sich tož. mit etw zurückhalten

powstrzymać się od jedzenia/picia/komentarza

sich tož. des Essens/Trinkens/Kommentars enthalten ur. jez.