Prevodi za „bękart“ v slovarju poljsko » nemški

bękart <rod. ‑a, mn. ‑y> [beŋkart] SAM. m. spol

1. bękart slabš. pog. (nieślubne dziecko):

bękart

uneheliches Kind sr. spol

bękart

Bastard m. spol przest

2. bękart slabš. pog. (niegrzeczne dziecko):

bękart

Balg m. spol lub sr. spol slabš. pog.

3. bękart TIPOGRAF.:

bękart

Hurenkind sr. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Żołnierze zniechęcili się do walki, bo nie mieli zamiaru ginąć za bękarta papieża.

pl.wikipedia.org

Ponieważ jego rodzice nie byli zaręczeni, jego akt urodzenia opisuje go jako bękarta.

pl.wikipedia.org

Królowa była zaniepokojona wywyższeniem królewskiego bękarta, ponieważ obawiała się o przyszłość swojej córki.

pl.wikipedia.org

Był natomiast bardzo drażliwy, jeśli chodziło o nazywanie go bękartem.

pl.wikipedia.org

Diabeł, który pragnął dziewczynie zaszkodzić, podmienił list na taki, w którym było napisane, że królowa powiła bękarta.

pl.wikipedia.org

Nazwa bastard (pol. bękart) nawiązuje do pejoratywnego określenia nieślubnego dziecka, jak metaforycznie można określić miecz łączący w sobie cechy dwóch odrębnych konstrukcji.

pl.wikipedia.org