Prevodi za „dokuczyć“ v slovarju poljsko » nemški

dokuczyć [dokutʃɨtɕ]

dokuczyć dov. obl. od dokuczać

glej tudi dokuczać

dokuczać <‑cza; pret. ‑aj; dov. obl. dokuczyć> [dokutʃatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. dokuczać < dov. obl. po‑>:

dokuczać (celowo kogoś drażnić) (osoba)

ärgern

dokuczać (celowo kogoś drażnić) (osoba)

sticheln

dokuczać (celowo kogoś drażnić) (osoba)

[jdm] zusetzen

dokuczać (muchy, komary)

ärgern

dokuczać (muchy, komary)

belästigen

dokuczać (muchy, komary)

[jdm] zusetzen

dokuczać komuś przez cały rok szkolny

jdn während des gesamten Schuljahrs ärgern

2. dokuczać:

dokuczać (dolegać) (ból, głód, zimno)

quälen

dokuczać (dolegać) (ból, głód, zimno)

plagen

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Nie zniewala się ludzi, żeby im dokuczyć, chodzi o dochód.”.

pl.wikipedia.org

Karolek nic sobie z tego nie robi i całe dnie obmyśla jak by tu komuś dokuczyć.

pl.wikipedia.org

Są aroganckie i złośliwe, ciągle szukają sposobności, aby dokuczyć sąsiadującym z nimi owcom, choć złe uczynki niemal zawsze obracają się przeciwko nim.

pl.wikipedia.org

Długi swoje spłacał zawsze na czas, choć potrafił nawet obudzić wierzyciela o piątej nad ranem, byle tylko szybko zwrócić mu dług i przy okazji mu dokuczyć.

pl.wikipedia.org

Bóg w gniewie zamienił stolema w pół-lwa, pół-orła, a żeby jeszcze bardziej mu dokuczyć, przyprawił mu ośle uszy by nikt nie miał wątpliwości co do miernych możliwości intelektualnych nieszczęśnika.

pl.wikipedia.org

Bogacz proponuje dziewczynie ślub i pragnie uczynić jedyną spadkobierczynią swego majątku, żeby dokuczyć swojej rodzinie i pozbawić ją fortuny.

pl.wikipedia.org